Op naar de Amazone

Zucht ... kreun... om 03.30 uur vervloek ik die wekker weer eens. Heb niet echt super geslapen, dus hoop dat ik onderweg in het vliegtuig nog een dutje kan doen!

Snel alles bij elkaar zoeken en als pakezel de lift in proberen te komen. Lukt maar net, maar net is precies genoeg.

De broer van Juan, die voor de verandering eens Juan Carlos heet (volgens mij kennen zie hier maar 3 namen en begint alles met Juan hahahahaa) komt netjes om 04.30 aanrijden en brengt me in rap tempo, begeleidt door country & western muziek, naar het vliegveld, waar het al een drukte van jewelste is. Nog even wat geld pinnen voor in de jungle, snel inchecken en weer wachten tot we kunnen vertrekken.

Heb weer een rij voor mezelf alleen, dus zodra het kan... lig ik weer languit om te dutten :o We vliegen eerst naar Brasilia, daar moet ik overstappen en dan door naar Manaus. Grappig genoeg gaat de klok in Brasilia weer een uurtje terug en in Manaus weer een uurtje vooruit ... Ja zo raak ik de tijd wel kwijt natuurlijk.

Ben rond 12.00 uur in Manaus, waar het al redelijk heet is en wordt opgewacht door Alexander. Een al wat oudere donkere braziliaan met knal blauwe ogen... hele bijzondere combinatie .... Afrika meets Germany! Het duurt even voor ik doorheb dat hij engels tegen me spreekt en me een korte versie van sightseeing van Manaus geeft. We stoppen zelfs bij het Operahouse... waarom geen idee. Tis best een leuk gebouw, maar niet echt de moeite waard om voor te stoppen. Maar goed we maken wel een foto om de beste man gerust te stellen.

Blijkt het vandaag ook nog nationale vrouwendag te zijn (8 maart) in heel Brazilie, maar de bijbehorende bloemen krijg ik niet hahahaha

Eerst nog even langs het 'toerkantoor' om de rest van de bagage af te geven en dan door naar Port 19, oftewel de haven waar ik op de dubbeldeks Amazone boot moet overstappen. Gatverdamme wat stinkt dat hier... de rotte vislucht komt je tegemoet en moet dan ook even slikken ... anders ga ik over mijn nek. Het water lijkt wel modder... het heet dan ook niet voor nix de Rio Negro hahaha. De boot lijkt een beetje op de "Henri Dunant", maar dan zonder alle luxe. Gewoon plastic stoeltjes op het bovendek en en zeil aan weerskanten gespanen voor als het gaat regenen. Moet wachten op een groepje duitsers en dan kunnen we naar de lodge toe.

Na een uurtje ongeveer arriveert er een groep italianen op leeftij die meteen luidruchtig de boot claimen en vlak daarna komen de duitsers, ook aan de "piepjonge kant" erbij. En met hen zit ik 3 dagen in de Amazone Villa Lodge opgegescheept. Gezellig :0(

Gelukkig spreekt de gids, een meneer die eruit ziet als een J.I. Sumoworstelaar, ook engels dus kan hij me het een en ander vertellen onderweg.

We komen wederom langs een 3-landen punt, deze keer van Brazilie, Peru en Colombia. We varen op de Rio Negro en na een half uurtje kun je pas goed zien dat de Amazone rivier bestaat uit 2 rivieren (Rio Negro en Rio Solimöes) die bij elkaar zijn gekomen, maar voor 22 km lang niet mixen maar juist paralel aan elkaar stromen. Je vaart dus op één rivier, de Amazone) waarvan de linkerhelft zwart is en de rechterhelft geel. Dit komt door het temperatuursverschil (hoger), de snelheid (sneller) en de zuurtegraad (hoger) van de Rio Negro. En dat gaat net zolang tot de Rio Negro ophoudt. Heel bijzonder maar tevens ook bizar om te zien.

Maar na ongeveer een uurtje buigen wij af en kunnen we binnendoorsteken met de boot (anders zou het nog 3 uur langer duren... in het droogseizoen dus!) en na nog een klein uurtje (rond 16.30 uur) komen we aan bij de steiger van het Ecopark "Amazone Villa Lodge".

Hmmm had dus best nog iets meer mee kunnen nemen, want die 5 kilo is niet eens gecontroleerd. En het regent ook nog ... dus zal wel zo door de kleding heen zijn. Fijn!

Krijg kamer 37 toegewezen (2 onde 1 kap bungalowtje)aan de linkerkant van het complex helemaal achterin... fijn naast de luidruchtige italianen.... ach heb oordoppen hahahah.

Mijn gids, Marcus, is nog met een groep weg maar die komt straks. Als ik een kopje koffie wil of iets anders wil drinken of wat dan ook... daar is de bar, rechts onderin, het restaurant met de koffie is links en als ik nog vragen heb. Stel ze gerust. Hier heb je lucifers voor de kaarsen (want er is geen electriciteit hier ... uhuh) en die graag bij je in je zak houden anders worden ze vochtig en doen ze het niet. Welkom en veel plezier!

Ziet er allemaal heel erg gezellig en knus uit. De lodge is volledig van hout en bamboe gemaakt en ook met houtsnijwerken ingericht, omringd met palmbomen en andere typiche junglestruiken en bloemen, een paar papagaaien, gedroogde palmtakken als dakbedekking en voor de rest allemaal gezellig doorkijkjes en als verlichting staan er olielampen en fakkels opgesteld. Het pad naar de kamer is dan ook met fakkels verlicht, maar denk dat ik straks toch de koplamp nodig heb... meer voor de ongewenste bezoekers/bewoners van hier hahahaha.

Rond 18.30 uur uur vind ik Marcus in de bar met de rest van de groep. Yoehoooeeeee twee gezellige meiden van mijn leeftijd Sophie uit Parijs en Amanda uit Bristol en een heel gezellig, wat ouder, Kiwistel Denise & Neil dat nu in New Papua Ginuea woont. Wordt het toch nog gezellig hier. Meteen een caipirinha bestelt hahaha. Wow dit is echt de lekkerste die ik tot nu toe geproefd heb. Gevaarlijk!!!

Om 19.00 uur aan tafel, mijn naam staat al op de tafel klaar dus we hebben een vaste tafelschikking. En dan het buffet.... niet normaal wat daar voor een voedsel staat uitgestald. Salade, fruit, diverse soorten groenten, soep, aardappels, pasta, rijst, vis, vlees, vegetarisch, tig soorten toetjes en cakes etc .... niet normaal... en onwijs lekker!!!!! Pffff... plof dan ook bijna als we klaar zijn.

Kopje koffie ................. en dan om 20.00 uur gaan we nightspotting doen. Lange kleding aan en het bootje in op zoek naar kaaimannen. Alsof ik die nog niet genoeg gezien heb! Maar helaas... we zien er geen, maar de bootmeneer haalt wel een paar babycrocks tussen de planten vandaan. Hoe hij die gezien heeft... geen idee. De motor van de boot wordt afgezet .. laat m iets uitvaren, vaart richting een paar stammen, bootjongen stapt in het water (met blote voeten.. brrrr. eng) grabbelt wat... en voila 2 baby crocks! Net zoals in Sri Lanka Kaat!!!!

Paar foto's gemaakt en toen weer terug richting de lodge. We kunnen nl. nog wel een uurtje varen maar we zien weinig! Dus terug naar de bar. We hoeven de barman alleen maar aan te kijken of hij weet al wat we willen.... ojee... das foute boel hahahaha. We kletsen aan 1 stuk door en rond 23.30 uur houden we het voor gezien. Ik zit inmiddels een beetje te tollen... tis weer een lange dag geweest!

Heb Marcus gevraagd of ik "iets" kan tegenkomen onderweg of in de kamer... bijvoorbeeld tarantula's of slangen of i.d. En ... nee natuurlijk niet. Die komen niet in de buurt van de kamers, teveel mensen. Maak je geen zorgen.

Iiieeeehhhhhhhhh Marcus... wat doet die engerd dan voor mijn kamer op het blad van die plant! Ben natuurlijk weer de enige die die kant op moet en gelukkig heb ik mijn koplamp bij me om te zien waar ik loop en dus langskom. Anders had ik er vol ingelopen .... Zucht, mijn hart gaat tekeer en moet meteen aan Hannie denken op het toilet in Costa Rica.. met naast haar de vogelspin op het toiletpapier... op nog geen 20 cm afstand. Maar Hannie is er nu niet! Moet het nu zelf opknappen.... Even heel diep adem halen... en langzaam doorlopen, haar goed in de gaten houdend. Meteen daarna mijn hele kamer afgespeurd naar iets wat beweegt of er niet hoort.. maar kan nix vinden. Pfffff.... waarom heb ik dat weer!

Sluit alle tassen, toilettas, schoenen op zijn kop, nix op de vloer of tegen de muur aanzetten en probeer toch een beetje te slapen. Het bed is klam en ik heb t superwarm... maar ja das nou eenmaal de Amazone!

Welkom bibanca in het hart van de "groene longen" van de wereld .... enneh ... slaap lekker hè :o)