Piranha's & kaaimannen

Bibber bibber ... koud met die airco en fan en een dun lakentje maar wel voor een goed doel ... om 06.00 uur gaat het wekkertje weer, maar ben al wakker voor die tijd. Ja niet te geloven he Tonnie! Heb een beetje een droge keel .... als ik hierdoor maar niet verkouden word :o)

Douche weer kikkervrij maken... die krengen zitten echt overal en zijn supersnel hahaha en dan weer ontbijten. Eens kijken wat Juan voor vandaag in petto heeft.

Oh weer lekker roerei met een taai broodje. En veel cake & andere zoete dingen .... doe mij maar gewoon fruit. En een bakkie stuiterkoffie natuurlijk.

We gaan safari doen op de Transpantaneira. Ze hebben hier poema's en jaguars ... en het zou natuurlijk fantastisch zijn als we die te zien kregen, maar Juan kan het helaas niet garanderen hahaha. We zien t wel.

De jeep pick-up staat al klaar en de brazilianen gaan ook weer mee. Maar dat past niet! Er wordt en rotanbankje van de veranda gehaald, achterin de laadbak gezet, kussentje erop ... en nu past het wel hahaha. De brazilianen er weer ingehesen, 2 mannen en de "water" vrouw en de andere dame komt bij mij in de jeep zitten. Touwtje gespannen via de laadklep naar voren zodat de mannen zich vast kunnen houden en ze niet met bank en al achterover de jeep uitkukelen!

We speuren ongeveer 2 uur naar de poema's en jaguars maar dat is tevergeefse moeite. Wel weer ibissen, ooievaars (oh Daan heb ze de weg richting Meteren gewezen... misschien helpt t), de kiekeboe vogels, ijsvogels maar geen groot spectaculair wild. Halverwege even een kleine drinkpauze ingelast. Tijd voor een "Antarctica" biertje... ach wat maakt het ook uit ... en weer verder terug richting de pousada.

De kaaiman ligt ons alweer netjes op te wachten bij de ingang hahahaha. Het zou wel een paar hele mooie schoenen/laarzen en bijpassende handtas zijn zit ik me net te bedenken!

Nog even tijd om te relaxen voor we weer aan tafel kunnen voor de lunch. Deze keer staat er een plaatselijke vis op het menu. Maar het vlees is zo taai en zit vol met graten, dat ik die maar over sla. Beetje salade en wat pasta is voldoende.

Daarna weer de hangmat in, boekje erbij tot een uurtje of 3 dan gaan we piranha vissen. Ieehhhh! Maar het begin te regenen, zeg maar gerust een flinke stortbui, tegen die tijd, dus gaan we later rond 16.30 uur.

Op mijn slippers en volledig in de DEET parfum, gewapend met camera en een bamboehengeltje met vishaak gaan we weer richting het bos, naar het bruggetje in het midden van het pad. Juan weer voorop met zijn manchetta en ik er weer vlak achteraan. Als er een kaaiman in de weg ligt houd ik natuurlijk wel even afstand tot ie het water in is geschoten!

Oke hoe vis je op piranha's Ç Een stukje vlees aan het haakje, paar keer heen en weer zwiepen met die hengel en tussen de waterhyacinthen m.n. bladeren laten belanden .... even wachten tot je iets "voelt" en dan hup met een snelle beweging trek je m uit het water. Heel simpel... ja ja.

Denk dat de piranha's weten dat ik niet ervaren ben.... want iedere keer is het vlees weg, maar het haakje leeg hahahaha. Niet helemaal waar... heb er eentje te pakken gekregen maar die was zo klein... dat telt niet echt hahaha. Juan heeft m aan stukje gesneden om gebruikt het om zo de grote jongens te vangen. Blleeehhhhhh

En kijk... hij heeft er al eentje te pakken. Hij spartelt flink heen en weer ... en dat trekt de aandacht van de kaaimannen. Die komen langzaam naar de oever toe zwemmen. Juan vraagt of ik mijn camera klaar heb... uh nee nog niet ... wacht even... ja nu wel... hij haalt de piranha van de haak af en gooit m voor de brug op de grond. Het spartelt 2 keer en dan schiet een kaaiman vliegensvlug uit het water... bek open ... en knap... je hoort de vis "gebroken" worden tussen de kaken van de kaaiman ... en weg is de piranha. De kaaiman laat zich weer op zijn buik zakken ..... gaat gewoon liggen wachten op de volgende. Uh Juan... komen ze wel eens op de brug Ç Nee normaal gezien niet!

Weer die hengel te water, wel steeds achterom kijkend of de kaaiman nog op dezelfde plek ligt haahaha en iedere keer toch weer te laat met binnenhalen. Juan heeft er al weer eentje te pakken. Snel zijn voet op de kop om m alvast dood te maken, zodat de kaaiman niet nog dichterbij komt.

Uh weet je wat, ik hou de camera wel gewoon in de aanslag goed. Vis jij maar! Hup weer de vis naar de kaaiman gegooid en het is net een gedresseerde hond zoals hij hem opvangt. "Knap" weer die kaken op elkaar en de vis in 2-en en slik... en weg is tie weer. Er komt nog een kaaiman uit het water die ook wel zo'n makkelijk maaltje wil. Nu begin ik het toch een stuk minder leuk te vinden. Die krengen kunnen best hard lopen ... en ik heb de serie "return to eden" ook nog heel scherp op mijn netvlies staan!

Juan haalt er weer eentje tussen de bladeren vandaan, een grote deze keer maar die gaat zo tekeer dat de kaaiman echt geen zin heeft om te wachten tot Juan hem toegooit maar m zelf komt halen en dus richting Juan loopt. Oh dit is echt niet leuk meer, Juan krijgt de vis niet van de haak, die blijft maar spartelen en de kaaiman is nu op nog geen 50 cm afstand van m. Pas ajb op, gooi m maar met hengel en al en kom asap hierheen. Maar Juan blijft rustig staan, ondanks dat de kaaiman steeds dichterbij komt en zijn bek al open heeft.... en dan net op het allerlaatste moment krijgt hij de vis ervan af en gooit ie m op de oever. Pffff.... de kaaiman duikt ernaar ... en hup weg is t visje weer. Dat scheelde echt maar een haartje. Aan me hoela met ze komen de brug niet op... nee moet je eens een spartelend visje aan een haak erboven houden.... dus echt wel!!

Ik ben klaar met vissen. Rondom de brug hebben zich nu een stuk of 6 kaaimannen verzameld ...... geloof dat we maar eens moesten gaan. De zon is ook al bijna onder wat .....even tussendoor .... echt schitterend is om te zien. Hij weerspiegelt de jungle prachtig in het water.... en op de koppen van de kaaimanen ... kksssschhhttttt kkssssssccchhhhhtttt hup ga weg. Paar stenen gooien als afleidingsmanoevre en dan snel rennen. En ik ga toch hard ondanks mijn slippers en de modder hahahaha

Juan moet erg om me lachen ... maar ik zie de humor er nog niet echt van in. Voor hem is het de gewoonste zaak van de wereld... voor mij... ach ik wil er niet eens aan gaan wennen!

Diner time again! De brazilianen vragen hoe het vissen was en zien aan mijn gezicht dat het een "aparte" ervaring was. Uh het vissen is op zich wel lachen... maar die kaaimannen... vond ik een stuk minder :o(

Nog even nakletsen tijdens het eten, kopje koffie na en wederom een snaps en dan ga ik weer richting de "koelkast" kamer. Vast de spullen inpakken, kijken of de schoenen al droog zijn, want morgenmiddag gaan we al weer terug naar Cuiaba. Ja de tijd begint nu te vliegen!