Paardrijden & boottochtje op de pantanal

Om 04.30 uur moet ik alweer opstaan. Wanneer gaat dat vakantiegevoel van uitslapen nou eens beginnen :o)

Snel alle kikkertjes uit de douche gejaagd, douchen en aankleden. Die spin zie ik gelukkig ook nergens meer! En Betty... je hebt helemaal gelijk. Die insectenspray is voor die "plakkerige" mannen hier (allemaal werklui die het wetseason gebruiken om de boel op te knappen.... nix moois aan... alleen bezweet, slechte tanden en t type gluurders )hahahaha.

Heel voorzichtig de deur opendoen. Heb geen zin om de dag als ontbijt voor de kaaiman te beginnen .... en dan waarschijnlijk ook meteen eindigen! Maar nee.. zie nix pffff gelukkig.

Juan staat al klaar om aan de ochtendwandeling (lees het is 05.15 uur!!!!) te beginnen. Ik heb voor het gemak maar "lange" kleding aangetrokken. Je weet maar nooit wat er uit een boom valt of uit het gras opspringt hihihihi.

We beginnen meteen op het modderpad aan de linkerkant van de pousada, wel goed kijkend of er geen kaaiman op t bermrandje ligt te wachten en er geen slangen in het gras liggen. Ohhhhhh dit vind ik ZO niet leuk. Juan ga jij maar voorop en hou die manchetta ajb bij de hand. Ik volg je wel op je hielen hahahaha.

Rondom het pad liggen wat moeraspoelen die ontstaan zijn door de hevige regenvallen die de rivier heeft doen overstromen. Groot gedeelte van het land staat dan ook onder water. Dit houdt ook in dat wij alternatieve paden moeten zoeken af en toe...brrrr... eng.... en blubberig!

We gaan richting het meer, klein stukje door het bos en dan weer terug naar de pousada. Onderweg zie ik schitterende waterhyacinthen, heel veel reigers en ibissen, ook heel veel kaaimannen die op het pad liggen en die Juan dus eerst even moet verjagen. Sommige duiken zelf al meteen het water in, andere draaien zich heel verveeld om en "blazen" dat wij maar weg moeten gaan. Nou ja... de brutaliteit van die beesten :o)

Uh Juan pas je wel een beetje op!! Vraagt ie me ook nog of ik hard kan rennen. Uh hoezoÇ Nou voor het geval dat ....hahahaha

Schrik af en toe wel even als er plotseling een koe van de pousada uit het bos het pad op komt rennen (je wordt nl. errug schrikkerig hier), maar ben ook heel vertederd als ik cappu-aapjes en neusbeertjes (coati)in dezelfde boom naar de dezelfde vruchten zie graaien en er onderling nog niet uit zijn wie ze nu mag hebben. Veel kabaal en geslinger dus op de vroege morgen .... en de aapjes winnen!

Weer geritsel in het bos .... oh deze keer een ezel!

Juan zoekt naar verse poot afdrukken in de modder om de verschillende beesten op te sporen, maar helaas zonder resultaat. Wordt inmiddels wel knettergek van die KUTmuggen... ondanks dat ik een lading DEET op heb van heb ik jou daar. Juan maakt dan ook van een stuk palmblad een soort waaier c.q. muggenmepper voor me. En zo loop ik dan verder... niet de ozzie wave te doen maar de brazilian wave hahahaha.

Om 06.30 uur zijn we weer terug, even opfrissen en dan ontbijten om 07.00 uur... ja ja ... het wordt steeds vroeger hier!

Ook weer te lekker allemaal maar kan me een beetje inhouden...heb nog niet echt honger moet ik zeggen... is ook veel te vroeg voor me. Maar moet wel iets naar binnen werken, want we gaan straks paardrijden! Oh!

Er komen nog een paar Brazilianen aan en die gaan ook mee. Hun gids is nieuw en weet de weg nog niet goed hier en kent de paarden ook nog niet dus... we gaan met hen op stap. Oh gezellig... ben ik niet meer de enige. Kan ze dan wel niet verstaan, maar hoef in ieder geval niet de hele tijd... "te kleppen". Kan ik even genieten van de omgeving.

Om 09.10 staan we klaar bij de stallen. Paardje uitkiezen... eentje die er niet zo snel vandoor gaat als "Mora" ... oh en ook graag eentje die niet bang is voor water of kaaimannen! Ik krijg de schimmel Pantaneira toegewezen. Hmmm... ziet er een beetje eigenwijs uit, maar die kan ik wel hebben hahaha.

De brazilianen ook letterlijk op het paard gehesen en dan kunnen we gaan. Tenminste ... als een paard niet zo bang is voor die kaaiman die weer voor de ingang ligt. De braziliaan krijgt hem er niet langs, dus gaan de "gids" en Juan weer terug de wei in om een ander paardje te vangen. Half uurtje later kunnen we dan echt op pad. Ben heel benieuwd. Van de brazilianen kunnen de mannen volgens mij wel rijden, maar 1 van de vrouwen vindt het maar eng en zit dan ook niet rustig in het zadel!

Deze keer gaan we rechtsaf, de ondergelopen vlakte op. Hmmm... het paard gaat steeds dieper het water in tot Pantaneira bijna met zijn buik in het water is. Kan mijn voeten nog net met beugels en al boven water houden. Hoewel ze toch redelijk nat worden van het gespetter van de achterbenen. Zit echt als een malloot op dat beest. Maar ik heb geen andere schoenen bij me... dus ze moeten wel enigzins droog blijven. De braziliaanse dame loopt voor me... en die vindt t echt maar nix hhahaha. En omdat ze zo langzaam gaan wil Pantaneira graag gaan rollen in het water... maar daar heb IK geen zin in... dus goed blijven opletten en de teugels nog maar iets korter vastpakken en hoger op de hals. Tis weer western rijden hier.... weer even wennen.

Gelukkig naar 20 minuten kunnen we weer het pad op en gaan we daar het bos in. Onderweg even stilstaan voor zover dat gaat omdat de brazilianen foto's willen maken van de ooievaar, de macão, de ibis, de reiger, verschillene arenden en havikken etc. Ik heb de mijne thuis gelaten aangezien ik geen zin heb om er water in te laten komen en bovendien is ie t groot voor het paard zeg maar.

Halverwege even een tussenstop bij en uitkijktoren. Heel mooi uitzicht over de pantanal en ook weer wat cappu aapjes en brulapen gezien en dan weer dezelfde weg terug, want de andere paden zijn ook ondergelopen. Oh jee... weer door dat water!

En waar ik op de heenweg al bang voor was gebeurt naturlijk op de terugweg. De bange braziliaanse zit niet op te letten, haar paardje verstapt zich in de modder en floep... plons... plons... ze valt zo zijwaarts van het paard af. Hij staat haar aan te kijken van wat doe je nu en zij zit op haar billen in het water, waterhyacinth op haar kop naar hem te kijken van wat gebeurt er allemaal hahahahah.

Maar omdat de andere paarden daar nerveus van worden, het stilstaan, helpt de "barman alias paardenjongen" haar weer in het zadel, tuurlijk wel eerst een foto maken, en kunnen we weer verder. Pantaneira is gelukkig helemaal vergeten dat hij alle tijd heeft gehad om te rollen.... pffff... gelukkig anders had ik ook een nat pak gehad!

Tis wel supergaaf om door het water heen te waden en alleen maar jungle om je heen te zien, de paarse en heerlijk geurende waterhyacinthen aan je voeten, macãos op de achtergrond een een grappig geel vogeltje (dat eruit ziet als een ijsvogel) dat de hele tijd "kiekeboe" roept. De zon die lekker fel brandt ... oh wat heb ik het toch weer zwaar :0)

Rond half 12 zijn we allemaal weer terug en kunnen we ons gaan opfrissen voor de lunch. Pfff... tis alweer bloedheet hahaha. Krijg van de brazilianen een flesje spa blauw aangereikt... maar het "water" heeft een beetje een vreemde kleur. Ahaa... rum (suikerrietrum oftewel cachãca)!!! En sterke ook .... voel mijn slokdarm weer helemaal zitten!

Eten! Ja lekker.... weer en warme maaltijd... ach ja zo groeien we wel dicht die laatste weken. Maar door de warmte heb ik niet zo'n honger.

Tot een uurtje of 3 kan ik gaan relaxen en in de hangmat gaan hangen als ik wil. Dan komt Juan me weer halen voor een boottochtje over de Pantanal. Heerlijk briesje erbij hoop ik!

De bootman neemt de jeep mee naar de aanlegsteiger van de boot. Kijk dat rijdt een stuk prettiger hahaha. Bij het bootje aangekomen, eerst de zwemvesten uit een hokje gehaald... wel zonder spinnen graag.. en dan hup het "prive" bootje in, een lang dun bootje dat laag op het water ligt met een paar zitjes en een buitenboordmotor. De bootmeneer kent zijn vak en we vliegen dan ook over het water alsof we helibels zijn. De bochten neemt ie af en toe ruim en af en toe ook niet. Goed vasthouden is dan ook geen overbodige luxe... maar wel kicken!

Zo komen we op de rivier - bento gomez - die alleen tijdens het wetseason te bereiken is. Als het te droog is kan de boot er niet doorheen. Oke weer een meevallertje door de regen dus. Helaas is er niet veel te zien... juist door het regenseizoen, maar het is gewoon lekker om op het water te zijn. Probeer een jacana (soort wulp) te fotograferen, maar die zijn me steeds te snel af. Jammer dan hahahaha.

We varen ongeveer een uurtje tussen de waterhyacinthen door via verschillende rivierdoorgangetjes, komen onderweg nog een local op een boomstambootje tegen die o.a. op piranha is wezen vissen, snel fotootje schieten ... just in case ... en dan draaien we weer om om terug te gaan.

Maar opeens stopt de motor en draaien we de berm in, moet zelfs dekking zoekend voor takken en stammen. De mannen hebben nl. een hele zeldzame uil gezien (een potoo). En je moet heel goed kijken want hij heeft dezelfde schutkleuren als de boomstam. Zie nix... en oh ja... wauw... foto maken, boot iets draaien zodat ik ook het kopje erop kan krijgen... weer tussen al die takken door.. oeps als er maar gaan waterslang aanhangt brrrr... . de bootmeneer haalt zijn manchetta tevoorschijn en hakt ons een doorgang terug.... en dan weer de berm uit,

Gelukkig weet hij waar de ingang naar de steiger is. Het wordt al een beetje donker en de wolken en de lucht zijn dan ook supermooi. Verschillende kleuren blauw, vermengen zich met het ondergaande oranje van de zon, een paar witte wolken ertussen, de groene bladeren van de waterhyacinthen eronder en een beetje blauw groenig water. Prachtig!!!

Weer omkleden, DEET parfum op, kamer anti man en mug gemaakt en dan weer diner! De brazilianen zijn er ook en we kletsen heel even, want hun engels en mijn braziliaans-portugees.. gaat niet samen hahaha.

Na het diner de gebruikelijke "rum" shot en om 21.00 uur rol ik mijn bedje in... tis een lange dag geweest. Lekker met de "spinnen" op stok hahahaha