Machu Picchu

Geeuw geeuw.... 04.00 uur is toch wel errug vroeg. Tis zelfs nog gewoon donker buiten... en heb helemaal geen zin mijn bedje uit te komen. Heb sinds lange tijd weer eens een dekbedje... en dat is zo lekker warm!!

Hup vooruit met de geit, benen, lama Bibanca... Machu Picchu wacht!

Snel de douche in, aankleden, rugzak pakken met alle spullen en dan naar beneden het lunch alias ontbijtpakket in de tas en op zoek naar het busstation. Moet ergens vlakbij het treinstation zijn....

Brrrr is ook nog een beetje fris, maar ben gelukkig niet de enige die zo vroeg uit bed is komen vallen. Overal zie ik rugzakjes en slaperige mensen naar buiten zien komen. En ook allemaal op zoek naar de bus. Na een paar keer een verkeerd rondje tussen de marktkramen gelopen te hebben, heb ik eindelijk de goede brug te pakken en kan ik achteraan sluiten in de rij. Ja ja er staan al zeker een stuk of 50 "bezoekers" te wachten. Maar gelukkig gaat het snel.

Kom naast een Canadese te zitten die al 10 jaar spirituele reizen begeleidt naar Machu Picchu. Tis ongeveer 20 minuten met de bus, een soort zandpad op maar wel steil, slingerend naar boven. We kletsen onderweg wat en dan doemt daar langzaam Wayna Picchu op. De berg achter Machu Picchu.... oh de kriebels in de buik zijn er weer... :0)

Gelukkig zijn er nog niet zo heel veel mensen boven, de dagjes mensen uit Cusco komen pas na 10.30 uur aan, dus tot die tijd hebben we alle tijd om rustig rond te dolen. Een gids is niet echt handig... want iedereen vertelt een ander verhaal hahahaha.

Eerst maar even een stempel halen voor in het paspoort. Die komt er steeds mooier en voller uit te zien. Nog bedankt voor de tip Josh!

Het restaurant is nog niet open en de poorten gaan pas om 07.00 uur open. Hmmmm had me dus nog even om kunnen draaien hahahaah. Oh nee.... we kunnen al wel naar binnen.

Snel in de rij, ticket laten controleren, mezelf registreren en dan mag ik.... zo doorlopen. Mijn tas wordt niet gecontroleerd.... mazzel!

Na een paar trappen op, klein bochtje maken, onder een soort poortje door... en dan is daar Machu Picchu. De sluierbewolking hangt er nog boven omdat het nog zo vroeg is, maar het is nu al schitterend om te zien. Het straalt een bepaalde vredigheid uit die meteen op je overslaat.

Oke... even kijken waar ik van de zonsopgang wil genieten en waar ik mijn broodje tevoorschijn kan halen. We beginnen maar meteen met het hoogste gedeelte op links ... de agricultural zone.... en das meteen ook weer een aanslag op je adem en benen. Het lijkt maar een klein stukje ... maar ben al helemaal stuk als ik boven ben.. pfffff ... nog een peukie Bibanca :0)

Maar wow wat een uitzicht. Het ligt rondom in t Andesgebergte verscholen en als de zon langzaam opkomt wordt ook de omvang dan ook steeds duidelijker zichtbaar. Word er even stil van.... helaas de mensen om me heen niet... maar als je maar lang genoeg blijft zitten... gaan die vanzelf weer weg hahahaha.

Mooi heb nu een grote steen helemaal voor mezelf en haal een broodje uit de box, sjuutje erbij... en ik zit te genieten .... en het is pas 06.30 uur!

Af en toe komt er een gids met een paar klanten voorbij, vertelt zijn verhaaltje en dan is het inderdaad grappig te horen wie wat vertelt. Grote lijnen komt het wel op hetzelfde neer, maar ieder met een eigen interpretatie!

En dan hoor ik: Bianca? Draai me om... en daar staat Fadi (de libanees van gisteren uit de trein) uit te puffen. Die heeft het "bus" stuk dus gewoon gelopen. Als soort opwarming voor de andere bergen..... zeg maar. Even gekletst en dan gaat hij door naar de berg achter Machu Picchu.. de IntiInn nog wat...

Ik geniet nog even van de stilte voor ik me ook aan de plattegrond ga wagen. Tis nl. even puzzelen om er achter te komen wat nu wat is. Het enige dat ik wel direct kan vinden is de zonnetempel. Das nl. het enige ronde gebouw dat er staat.... de rest is allemaal vierkant of langwerpig. De uitkijktoren is ook zo gevonden... die staat op het hoogste gedeelte links achterin... maar de andere dingen zoals bijvoorbeeld; Guardhouse, Main Gate, Storage, Fountains en Temple zones ... kan het niet vinden op de kaart. De foto's die erbij staan aangegeven wijken zo ontzettend af van wat er in werkelijkheid staat... denk dat het gewoon dolen wordt door het labyrinth. Is ook veel leuker denk ik.

Probeer een beetje de grote groepen met gids te ontwijken... want dat is een kabaal van jewelste en je ziet op dat moment toch nix. Houdt wel ik dat ik dus tegen het verkeer in de "ideale" route aan het lopen ben... en natuurlijk ook tig keer verdwaal. Het is echt een doolhof van allemaal kleine poortjes, verscholen inhammetjes, weer een klein trappetje naar een nog kleiner poortje... en je weet niet meer waar je bent... of waar je vandaan kwam. Wel heb je van alle kanten een fantastisch uitzicht.. dus t maakt eigenlijk ook niet uit.

Bij de uitkijkpost aangekomen zie ik de Canades weer met haar groep. Haar "chamaan" gaat net beginnen aan zijn uitleg. Ga stiekem ook op een muurtje zitten en doe net alsof ik even moet uitrusten... wat ik eigenlijk ook moet hahahaha. Goed ... ogen sluiten... diep inademen en "mediteren" op deze zeer bijzondere fantastische plek! Misschien heel raar om te zeggen... maar voel me helemaal licht worden en warm van binnen.... hetzelfde gevoel als op Rapa Nui! Wauw dit is echt heel heel heel bijzonder ...

Nog even nagenieten voor we weer alle trappen af naar beneden gaan. En het zijn natuurlijk niet normale trappen, maar soms smalle diepe treden en dan weer lange rechte stukken waardoor je grote stappen moet nemen... soms struikel je over een kei :0)

De zon is inmiddels helemaal wakker en brandt er als een gek op los. Het is pas rond half 9 maar het voelt aan alsof het 14.00 uur 's middags is. Maar even insmeren want anders gaat het fout.

Via de main square loop ik naar de acherkant van Machu Picchu. Daar ligt als het goed is ook de Magische steen. Deze is gemaakt in de vorm van een vis. Grappig... een magische vis hahaha. Oh en heb ook meteen de ingang gevonden voor Wayna Picchu.

Oh god waar begin ik aan.... je moet je registreren voor je naar boven gaat en je gaat tig smalle steile treden op naar boven. Gemiddeld staat er een uur voor. Nou dat ga ik bij voorbaat al niet redden... maar als ik nog langer wacht dan komt de Cusco trein eraan... en is het gedaan met de rust. Bovendien mogen er maar 400 mensen per keer op. Dan moet ik dus wachten... en met deze hitte... en op dat ene broodje... ga ik het echt niet redden.

Oke verstand op nul en beginnen maar met die treden. Tis een beetje dringen in het begin wat ik niet echt leuk vind. Zacht gezegd! Het is allemaal zo steil en smal dat je echt geen behoefte hebt aan geduw... wil tenslotte mezelf nog wel kunnen "afmelden" :0)

Na een kwartiertje, hijg hijg hijg, gaat het al beter hoewel ik mezelf nog steeds afvraag waarom ik dit doe!

En na een dikke 1,5 uur..... kom ik echt helemaal dood aan boven. Kan de eerste 5 minuten niet eens van het uitzicht genieten zo stuk ben ik hahahahaha. Een foto nemen kan ik ook wel vergeten met al dat getril... en er zijn echt teveel mensen. Dit is zo gevaarlijk allemaal. Geen afrastering of vangnetten of wat dan ook. De zon brandt als een gek en ik ben bijna door mijn water heen... hmmmmm... vind ik t nog steeds leuk!

Leuk is echt een heel ander woord als je op je kont naar beneden gaat. Met een rugzak die trappen naar boven gaat nog... dan hang je tegen de berg, maar naar beneden is het alleen maar een balast die het voorover tuimelen net iets te gemakkelijk maakt. Vandaar dat ik een groot gedeelte maar op de billen naar beneden ben gegaan.... heb je ook minder last van de mensen. Wel oppassen dat ze niet op je vingers.... auw fuck... gaan staan!

Pfffff.... 40 minuten later, dat gaat toch een stuk sneller hahahah, weer beneden. Blubber in de benen, maar met een hele grote smile en rode koontjes op het snoetje gaan we weer het doolhof in.... op zoek naar een rustig plekje om even bij te komen. Oh moet me niet vergeten af te melden natuurlijk... duhhhh!

En dan merk ik dat het met de rust gedaan is. De trein uit Cusco heeft de dagjesmensen gedropt... en die lopen nu luid schetterend en druk wijzend, ondertussen foto's makend achter de gids aan door het labyrinth. Zo jammer.... :0(

De Inca's hebben Machu Picchu (betekent letterlijk "Oude Berg") zo goed verborgen weten te houden voor de Spanjaarden... jammer dat dat niet gelukt is met de gidsen hahahhaah. Kan me niet voorstellen dat het per ongeluk ontdekt is door een Amerikaanse archeoloog... in 1911. Alsof die hier op deze hoogte gewoon een beetje in de grond liep te graven en heel per ongeluk een complete Inca vesting tevoorschijn haalde..... blijf de mythes vreemd vinden. Oh en Renaat.. ik zal het voor je navragen over die kalender. Weet ik eerlijk gezegd niet, maar ben nu ook wel nieuwsgierig geworden!

Heb wel trek in een kopje koffie gekregen.... heb m echt verdiend deze keer! Dus ga richting de uitgang. En dat is ook nog een klus op zich... weer tig trapjes op ... poortjes door ... en dan heb ik m gevonden. Draai me nog één keertje om... laat het op me inwerken .... en stap dan weer het hek door.

Beneden bij het restaurant kom ik Bernhard & Co tegen (het zwitserse setje uit de trein) en schuif bij hun aan voor mijn kopje koffie. Fadi komt een 10 minuten later aanschuifelen... ook helemaal stuk ... en zo zijn we weer compleet. Wel grappig want we spreken frans, duits, spaans en engels door elkaar heen.... De mensen om ons heen snappen dan ook niet helemaal waar we allemaal vandaan komen hahhaha. We feliciteren onszelf en elkaar met de prestaties van vandaag, het schitterende weer (niet normaal voor deze tijd van het jaar... het is nl. regenseizoen) en het feit dat we bofkonten zijn dat we dit mogen meemaken.

Ook worden de emailadressen weer uitgewisseld voor een kleine après "Alpen Picchu" party in Bern. Date! Krijg het nog druk op deze manier hahahahaha... maar wel weer gezellig.

Bernhard & Co gaan nog even terug en Fadi en ik stappen weer in de bus terug naar Aguas Calientes. Fadi moet straks de trein om 17.03 uur hebben, dus dolen we nog even over de markt, drinken een kopje koffie en eten een kopje "Creolse" soep bij Indio Feliz... echt te lekker. Wel krijgen we hier een "attack of the mutated killer wasp" (remember Voosie & Kath) En dan is het alweer tijd om weer afscheid te nemen. Tot Las Palmas, Bern, Amsterdan?

En op de terugweg via de markt.... koop ik nog maar een kadootje hahahha. Tis allemaal te leuk om te laten liggen!

Nog even internet gecheckt... tijdens een klein ... regenbuitje.

Bij restaurant "Paititi" nog even een pastaatje gegeten, want al dat "vlees" eten is wel lekker maar ligt ook zwaar op de maag. Glaasje wijn om te toasten op Machu Picchu ... en dan hebben we dat ook weer gehad. Momenteel hoor ik heel veel frans om me heen. De Peruanen zelf hebben ook vakantie en dat is ook te merken. Tevens is het de laatste dag van het carnaval ... en dat betekent dus ..... water gooien. Met emmers... of met waterballonnen.. maakt niet uit.. als je maar iemand raakt. Ik moet dus wel uitkijken waar ik loop of.... ik kan natuurlijk ook gewoon nog een extra kopje koffie bestellen.... :0)

Maar als dat op is... is het gelukkig rustiger in de straat... en kan ik terug naar het hotel. Nog even boekje lezen, tas inpakken en dan weer oogjes dicht... snaveltje toe .... en nog even in vogelvlucht langs Machu Picchu!

Weer een streepje erbij op mijn mijlpalenlijstje (nee Koosie ... niet zo'n streepje hahahaha)!