4 x 4 jeeptour - dag 3

Om 3.30 uur gaat t alarm van Ver weer af. Ik ben al redelijk wakker tegen die tijd... maar heb wel prima geslapen. Wel weer onder 3 dekens en in de slaapzak... maar beter dan gisteren. Gelukkig maar!

De anderen hebben niet veel zin om op te staan, maar aangezien we met zijn allen rond 04.00 uur vertrekken kunnen ze niet lekker nadoezelen. Andelante andelante vamos vamos!

Snel tandenpoetsen, buiten nog even van de sterren genieten... we zijn tenslotte een paar uurtjes verder hahahahaa .... tas weer onderop zien te krijgen op het dak van de jeep. Gasfles en reserverwiel er weer bovenop, touwen er weer omheen en we kunnen weer. De andere groep staat jaloers te kijken.... 1 van hun jeeps doet t nl. niet. De chauffeur hangt met en koplampje voorover onder de motorkap om de accu aan de praat te krijgen.... oeps. Nee sorry we willen niet ruilen... jullie wilden geen wijn ruilen gisteren... dan wij geen jeep :0)

We rijden in het donker met een uurtje naar de Geysers toe. Deze liggen vlakbij de grens van Chili. Je kunt hier dan ook zo doorsteken naar de Atacama woestijn.... vandaar dat het me bekend voorkwam. Brrr... tis wel flink frisjes zeg maar zo 's ochtends vroeg in de woestijn zonder de zon. Een paar foto's schieten voordat je vingers het begeven.... en weer snel terug de jeep in. We gaa naar de thermale baden toe en daar ontbijten. Errug jammer dat ik dat niet eerder te horen heb gekregen.... dan had ik mijn bikini mee kunnen nemen! Kut CAT!

Maar goed rond een uurtje of 7 zijn we er ... iedereen uit de kleren in rap tempo en te water. wij zijn niet de enige groep dus het badje zit redelijk vol met van alles wat... hoor ook weer Nederlands. Dan iedereen in een nog rapper tempo het water weer uit, afdrogen, aankleden en rennen naar de "ontbijt zaal".

Koffie bij de buren gejat... en Aug heeft een heerlijk Flan (soort cake) gebakken. Dat smaakt beter dan dat brood ... beetje marmelade erop en klaar. We voelen ons weer mens.

Spullen weer verzamelen, afwassen en hup alles weer op het dak en wij in de jeep. Op naar ..... Laguna Verde & Laguna Colorada. Tja we moeten toch weer via dezelfde weg terug hahahaha. Het is deze keer wel wat stiller in de jeep. Flab voelt zich nu ook niet lekker, Gaby hangt nog voorin ziek te zijn en de rest.... ligt te dommelen voor zover dat gaat!

Onderweg komen we nog langs Laguna Blanca, de Vulkaan Licancabur en zien we vicuña' lama's, flamingo's.. af en toe een struisvogel, soms een ezel een verder alleen maar Altiplano! Maar het zo mooi!

De lunch nuttigen we deze keer ook weer bij Laguna Colorada. Rijst met tonijn, tomaat en komkommer. Tsja we moeten wel alles opmaken natuurlijk hahahaha. Perzikken na als toetje ... nog even hangen en lekker in de zon zitten en dan gaan we weer verder.

We komen langs de Salvador Dali berg. Het schijnt dat deze achtergrond hem geïnspireerd heeft tot een schilderij... maar kan het er niet helemaal uithalen. Misschien alleen de surrealistische kleuren?

In een uurtj of 2,5 rijden we via Villa Mar naar de "Valle Rocas". Een groep rotsen wat eigenlijk natuurlijk onstane beelden van vulkaangesteente zijn. De ene lijkt op een persoon, de andere op een condor etc. etc. Bizar om te zien. Weer zo'n moeder natuur rariteit uit de woestijn. En dit lijkt dus absoluut niet op de Arbol de Piedre van gisteren.....

Oh zie ook eindelijk een vizcacha (soort bergkonijn) zitten op een van de stenen... yes yes yes.

En vanaf hier is het langste stuk terug.... als alles goed gaat zijn we rond 19.30 uur weer in Uyuni. Gelukkig is het nog droog... maar we zien wel op tegen deze laatste rit. Na 3 dagen in de woestijn, slecht slapen, geen douche en door elkaar geschut te worden in de jeep... heb je het wel een beetje gehad. Ik ben niet de enige... :0)


We passeren weer Culpina K, San Christobal... en dan stop Aug zomaar ergens... niets in de buurt om te zien. Waarom? Oh de rem is stuk. Oh wat nu? Momentito... Augustine pakt zijn "gereedschapskist" (een dun lapje stof met een paar moersleutels, een tangetje en een krik!) en kruipt onder de auto. Na wat heen en weer gemorrel, slaan en tikken gaat de krik eronder en het wiel eraf. Snijdt en stuk rubber in een paar repen, knoopt het ergens aan vast, draait het nog een paar keer om het wang van het wiel heen.... wiel er weer op, krik weg en klaar! We kunnen weer .... oh als dat maar houdt!

Maar we komen uiteindelijk zonder problemen weer in Uyuni aan. Gelukkig heeft het de afgelopen dagen niet geregend dus kunnen we redelijk snel door de straten naar de hotels. De baires gaan als eerste. Alles weer van het dak gehaald, iedereen gedaggezoend en dan brengt Aug mij ook naar het hotel. Ohhhh kan niet wachten op die douche!

Maar eerst even mijn koffer weer tevoorschijn halen, bussticket in ontvangst nemen en dan lekker douchen en iets eten.

Uh geen busticket? Dat zou hier toch voor me klaar liggen? Weer Dirko gebeld .... oh de bus gaat toch weer op de normale tijd morgen. 's Avonds om 20.00 uur. Oh lekker dan kan ik nog boodschappen doen en normaal uitslapen. Ticket wordt morgenochtend gebracht? Super... dank je wel weer.

Nu die douche! Oh wat lekker is dat toch na 3 dagen zand en zout happen hahahaha.

Als een herboren Bibanca ga ik weer naar het "Minuteman" restaurant en bestel een overheerlijke pasta. Ze draaien "In the jungle.. . " en moet dan meteen aan New England denken :0) Weet je nog Kaat bij de Stonehendge??!!!

En als ik zit te smikkelen van de pasta... draaien ze Roxanne! Tja en nu is er niemand om mee te proosten .... boehoe....trouwens met wijn gaat het toch niet zo lekker!

Hmmmm denk dat ik zo het bedje maar eens ga opzoeken. Ben een beetje rozig van dat wijntje en die lekkere warme douche.... buikje is ook goed gevuld.....

Bibanca zegt: Trusten!