Cuverville & Enterprise Island & Wilhelmina bay

Oh oh... Maggie wekt ons weer met die vrolijke ... uh vreselijke ... foute amerikaanse stem. Tis dus 7.00 uur en tijd om om te staan en snel te douchen, want om 7.30 uur staat het ontbijt al weer op ons te wachten.

En om 9.00 uur is de eerste gangway van vandaag alweer... snel dooreten dus, want we moeten ons om uiterlijk 8.45 uur weer in de wetskins & wellies hijsen! Enfin ... jullie kennen de drill inmiddels ook :0)

We gaan naar Cuverville Island, the iceberg graveyards. Hier kun je nog restanten zien van de winter... grote drijvende & grote afgebroken stukken ijsschotsen die in de baai zijn blijven "hangen"... Heel bizar om daar tussendoor te varen. We mogen ook niet te dichtbij komen met de zodiacs... zo´n ijsschots kan ineens omkieperen.

Van de onderkant van een ijsschots/berg zie je vaak niet hoe groot ie eigenlijk is. Meestal is er 1/3 boven water en de rest eronder. Maar doordat het water aan de onderkant het ijs "afslijt" en door de temperatuursverschillen van het steeds in- en uitzetten van het ijs... wordt de onderkant van de ijsschots steeds dunner en kleiner en ronder... net zolang tot ie omtolt. En als dat gebeurt .... ontstaan er meters hoge golven etc etc... en wil je daar echt niet net met je zodiac varen... Oke Scott ... bedankt voor je uitleg :0) Scotty is zo goed hè! Hij is dan ook onze favorite zodiac driver!

Ik krijg ook steeds meer een idee bij wat al die expeditieleden jaren geleden hebben moeten doorstaan en voor hun kiezen hebben gekregen van dit continent. Het ene moment heb je fantastisch helder weer, kun je kilometers ver kijken en genieten van de UFO achtige wolken, het volgende moment word je adem abrupt afgesneden en is t ijskoud en kun je amper vooruit komen. De sneeuw ontneemt je elk zicht en maakt dat je je orientatie volkomen kwijt bent. Waar moet je je of focussen? Alles om je heen is wit en je kunt niet verder kijken, met een beetje pech dan 10 cm... Je uitrusting laat ook niet toe dat je lekker comfortabel kunt bewegen, de sneeuw en t ijs waar je op loopt.. zorgt ervoor dat je bijna geen stap vooruit komt.... de ene ontbering naar de andere ... tijd en afstand wordt iets relatiefs en van een compleet andere wereld ... Ik zou gek worden denk ik! Maar gelukkig voor ons weet Scott de weg te vinden ... en hebben ze allemaal een walkie talkie bij zich en gps... voor het geval dat. Ik zit prima in deze zodiac :0)

Of we honger hebben? Tuurlijk... al die avontuurlijke tochtjes hier maken ons wel hongerig ja... Oh ja "it´s BBQ time"

Als we uit de zodiacs komen ruiken we de kolen al op t dek. Wauw dat ziet er echt gaaf uit.... We moeten achteraan sluiten natuurlijk en Graham en Caro staan vooraan om leuke mutsen uit te delen. De BBQ krijgt zo een exotisch tintje hahahah. Gelukkig zijn ze op als ik eraan kom.... Kath krijgt nog net een leuke roze met grote bloemen erop op haar hoofd geplant.

Tafeltje opzoeken en ... "Skippy" bestellen bij Leo! Ja hoort niet echt in Antartica en op de bbq thuis.. maar ben toch heel erg blij dat er geen happy feet te bestellen valt. We maken ook nog maar even een groepsfoto van alle "Dutchies" aan boord... best veel als we de rest van de groep horen joelen :0)

Oh en James heeft Corona´s... foute boel Kath hahhaha. Ja kom maar door met die flesjes!

Tja wat kan ik hier nou nog over zeggen. T is te gek voor woorden. We hebben super weer... de zon schijnt vollop, de zee is zo glad als een spiegel, we hebben een bbq op het achterdek van het schip, corona´s erbij, muziek gaat aan, voetjes gaan van de vloer.... t lijkt wel een soort wintersportvakantie :0)

Kath, Nick, Alinda, Edwin en Phil blijven achteraf ook heerlijk in de zon hangen... net alsof ze met wintersport zijn... en ik ga even een tukkie doen. Een powernap zoals ze dat zo mooi zeggen hier... kijken of t helpt!

Hmmm niet echt... voel me helemaal brak. Maar dat mag de pret niet drukken... We hebben weer een gangway te gaan. 16.15 uur weer allemaal present aan stuurboord zijde voor de cuise naar Enterprise Island & Wilhelmina bay.

We hebben deze keer niet zo goed zitten opletten en belanden dan ook met 2 chinezen in de boot. Shit.... Gelukkig zit Jim (de videoman) aan de andere kant naast mij.. maar zit de chinees naast Kath... ach wie weet valt t mee. Ieehhhh nee dus... hij blijft zijn neus zo smerig ophalen... ik ga er bijna van over mijn nek. Jim kan zijn lachen bijna niet inhouden... en ik vraag vriendelijk of hij daar mee wil stoppen... want ik ga echt over mijn nek zo! Kath haalt een pakje zakdoeken uit haar rugzak en wil die aan hem geven... oei oei oei.. dat viel niet helemaal in goede aarde geloof ik ... :0) Maar hij weet nu wel wat ik bedoelde. Hoewel .. hij gaat gewoon door. Jim zegt nog: " Als je moet overgeven... wel vol over hem heen dan hè. Ik film wel ... :0)" Zou t bijna doen....

Dan varen we Wilhelmina bay in. Deze is gedoneerd door de Nederlanders en "Ray" heet ons dan ook namens de Nederlanders .... hahaha Kath & ikke ... hartelijk welkom. In Wilhelmina bay ligt een expeditieschip dat helaas op de klippen is gelopen en alle vaten olie aan boord hebben er dan ook voor gezorgd dat het schip volledig uitgebrand is. De bemanning is gelukkig ongedeerd gebleven, maar er zijn ook een aantal vaten te water gegaan. Hier en daar zie je nog de kettingen liggen met alle door de tijd heen opgedane algengroei.

Nu genieten de Antartic Turn en de Snow Petrol ervan door het te gebruiken voor hun nesten. En door al het roest heeft het ook wel weer iets spookachtigs tussen al dat wit. Tuurlijk ook weer een schitterend Kodak moment en Ray vaart dan ook nog een extra rondje om de boot voor de liefhebbers. Op het ijs zelf wordt nog een leopard seal gespot met daarachter een gentoo pinguin die doodstil staat. Waarschijnlijk denkt ie: "als ik me niet verroer... weet de seal niet dat ik er ben... en haal ik de morgen nog" :0)

En in plaats van terug te varen waar we vandaan kwamen, draait Ray de zodiac de ander kant en op gaan we een rondje navigeren tussen de ijsschotsen door. Dit is echt supergaaf... je hebt nl. geen flauw idee waar je heen gaat en bent elk gevoel van richting kwijt. Op de sterren en de zon kun je je ook niet verlaten, dus heb je het volle vertrouwen in Ray. Maar die zit ook een beetje te zoeken en aan de walkie talkie te draaien .... en de zee wordt hier weer wat ruwer ....en de golven worden hoger... en de wind wordt kouder. Waar is het schip gebleven Ray? Je gaat ons hier toch niet dumpen hè? Als grapje onderling... kijken hoe ze zich nu redden... kijken of ze hebben opgelet tijdens de lezingen :0)

Oh nee... Kappi heeft de boot iets verlegd... pfff... gelukkig nu kunnen we weer aan boord. Uhhh..... zodiac uitklimmen met een handicap 36 aan golven hahaha.... gelukkig weten we nu de timing beter te schatten en schrijden we als prinsesjes de trap op naar boven om ons weer aan te melden bij James. Als hij er eentje mist... betekent dit dat er iemand is achtergebleven.. Hmmm... zouden ze de chinezen missen???

Dan om 19.30 uur weer genieten van de kunsten van Leo en daarna kunnen we met zijn allen in de bar gaan genieten van een Musical Night. We hebben nl. naast Alinda (godzijdank...) nog een paar goede zangers aan boord die samen een paar nummers bij elkaar hebben gezocht en ingestudeerd!

Op naar de Karaoke Bar dus... En Simon zingt de sterren van de hemel, samen met nog een Iers meisje maar die wil niet staan, en dan Alinda, dan Tom, inclusief een zelf geschreven nummer genaamd "from a pinguin point of view" en dan gaat ook David overstag (hij heeft nl. vreselijke plankenkoorst) maar hij doet t prima. Hij blijft zelfs maar zingen en draagt zelfs "Yellow Submarine" op aan Jacques. Iedereen heeft de muziek voor zich gekregen en zingt allemaal uit volle borst mee. Heel gezellig allemaal en t wordt dan ook weer laat. Tja de bar sluit als de laatste persoon naar bed gaat....

Hahahahahah Nee dat zijn wij niet... we doen wel ons best... maar doen niet het licht uit!