Deception & Halfmoon Island
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg bianca
08 Januari 2008 | Antarctica, McMurdo Station
Dan weer snel naar beneden voor ontbijt. Vandag is de laatste dag van gangways en daar willen we volop van genieten!
Want als we net gegeten hebben, roept Graham al weer om dat we de Caldera(krater) bij Deception Island invaren. Een heel precies karweitje voor de Kapitein. En omdat we onzettend mazzel hebben met het weer... kunnen we met zijn allen meegenieten op de brug. Weer rennen naar boven dus... camera niet vergeten!
Charlie heeft me uitgelegd hoe alle apparatuur werkt en hoe ik de kaart moet lezen qua lengte- en breedtegraden. (dat had ik moeten weten voor dat ik aan de pool meedeed hahahaah). Nu zeggen al die cijfes en letters me een stuk meer op de kaart en alle monitoren. Wauw... we gaan van 33 meter diep naar meer dan 360 meter diep in de baai zelf ... en de meter gaat nog steeds naar beneden.... hier moeten we echt niet op een ijsschots varen! Maar gelukkig kun je op de radar zien waar de meesten liggen ... en daar komen wij niet bij in de buurt :0)
Jongens... t is weer bijna gangway tijd. 09.00 uur graag weer buiten in de rij staan.... pffff... weer de trappen naar beneden... voor de een na laatste keer alle spullen aan ... ga t wel missen denk ik. Begin behoorlijk gehecht te raken aan mijn sexy hotpants.
Niet te geloven... we zitten in de eerste zodiac. Wauw Kath... we hebben ons aankleedrecord zwaar verbroken! Straks biertje?
Deception Island behoort tot de South Shetland Eilanden. Hier is iets minder ijs en sneeuw en kun je, zoals vandaag, de vulkaan met Neptunes Nipple bovenop en Neptunes Window volledig zien liggen. Hier splitst de groep zich in 2-en... Neptunes Window voor de Kodak plaatjes van vergane glorie schepen en achtergelaten en vastgelopen walvisschepen, botten en uitrusting of naar Neptunes Nipple... de vulkaan op naar boven, 2 uurtjes wandelen ongeveer.
Wij gaan natuurlijk voor de lange hike. Samen met Jacques en het grootste gedeelte van de groep gaan we de steile heuvel op. Wel eerst wat kleding afpellen omdat het superwarm begint te worden. Als we weer opkijken... is de rest al een flink stuk omhoog. Ja zeg.. ik ga niet die vulkaan oprennen hoor... vergeet t maar. Ieder in zijn eigen tempo. Gelukkig halen we ze halverwege in en verklaart Jacques dat hij alleen maar wil doorlopen, omdat de Chinezen om de 3 seconden stil staan, hele uitrusting installeren voor één foto... zo komen we natuurlijk nooit boven!
Daarna gaat het inderdaad wat rustiger aan. We lopen dan weer door de sneeuw en ijs... weer in elkaars voetstappen ... en dan weer over vulkaanstenen. Het landschap ziet er voor het grootste gedeelte zwart/wit uit. Raar idee ... middenin Antartica... op een bevroren vulkaan lopen. Heb ik t toch nog gedaan Koosie & Rein... en op wat voor eentje!
En bovenaan gekomen hebben we inderdaad een fantastisch uitzicht over Deception Island. Neptunes Nipple heb ik nog niet echt kunnen ontdekken. Denk dat de expeditieleden die hier gezeten hebben op een gegeven moment hallucinaties van de kou en heimwee krijgen en van alles gaan zien in een paar bergtoppen ...:0)
Foto´s!!! En via de achterkant weer terug naar beneden. De berg is helemaal glad... nog geen voetstap of wat dan ook te zien in de sneeuw. Zonde om deze maagdelijkheid te moeten doorbreken..... maar oh zo hillarisch om naar beneden te glijden... rennen... strompelen ... vallen. We lopen met zijn allen de pinguinmars achter elkaar aan. Netjes in de rij... 1 voor 1 elkaars voetstappen proberen te volgen... en de benen hoog optrekken om vooruit te komen. De crew beneden ligt in een deuk!
Maar het is natuurlijk te verleidelijk om niet, het laaste stukje, weer een bumbslide te maken. Helaas loop ik vooraan in de rij en ben ik dus degene die de "weg" vrij moet maken voor de anderen. Henk komt aangerend ... en gaat iets te hard... probeert zichzelf nog overeind te houden door zijn benen nog sneller en hoger op te tillen... maar dat werkt alleen averechts en valt dus languit voorover in de sneeuw... hahahaha... krijg je ervan Henk. Das ook niet aan mensen... alleen voor pinguins!
Onder aangekomen heeft de crew een gat gegraven. Een originele Antartic Hot tub. Het heeft zich met zeewater gevuld en de ondergrondse thermische activiteit verwarmd het weer. Sterker nog ... het stoom komt ervan af. Vol goede moed kleden een aantal mensen zich uit.... komen heel voorzichtig aangelopen naar het koude water, zetten hun verstand op nul en rennen het koude water in! BRRRRRRRRR plons plons .... zo snel heb ik iemand nog nooit uit het water zien komen ... hahahaha. Snel de hot tub in... en oppassen dat je je billen dan niet verbrand. Jim legt alles op de camera vast. Aan de ene kant ligt de zodiac met de crew in polarkleding.. aan de andere kant de hot tub met de passagiers in hun zwembroek of bikini... weer een moment van extreme contrasten, maar oh zo geweldig om te zien.
Kath en ik zijn helaas onze bikini vergeten :0)
Wij lopen dus nog even door naar de resten van de weerstations die aan de andere kant van de vulkaan liggen. Ook even weg van alle drukte en gejoel bij t water. Proberen ons voor te stellen dat we hier 6 tot 9 maanden zitten.. ondanks de luxe van een hot tub... in zo´n klein houten hutje met alleen datgene wat het eiland biedt, nix dus, proberen te overwinteren. Heb t in Nederland al af en toe moeilijk met de wind :0)
Dan komen we ook nog twee kruizen tegen bij twee graven. Een naam kunnen we niet lezen en de andere klinkt erg Scandinavisch. Dan is er nog een derde... tenminste ... die kist is open. Oke Kath... tijd om weer door te lopen richting de zodiac. Het is bijna last zodiac time :0)
Tijd voor lunch.... Leo we komen eraan! Heerlijk zo de hele dag een beetje beestjes kijken en bergen beklimmen, ijsschotsen rondvaren en dan thuiskomen en je potje klaar vinden. En wat voor potje. Denk dat Bea nu op dieet is.. want wat moet ze zonder Leo!
Jacques vertelt ondertussen een korte samenvatting van wat we net ervaren hebben bij Deception Island en Neptunes Bay. En verspreekt zich een paar keer ... wat grote hillariteit oplevert. Jacques komt nl. uit Quebec en "verkracht" daardoor sommige engelse woorden :0) Aan het einde komt hij er zelf ook niet mee uit en zegt: "Bla Bla Bla... that was what... " Dat had ie dus niet moeten doen... vanaf nu heet ie "Bla Bla Jacques"!
Voor we bij allerlaatste excursie op Halfmoon Island zijn moeten we weer een stukje varen... oftewel weer tijd voor een powernap!!!
Dan 16.30 uur weer gangway time ... nu echt voor de allerlaatste keer... boehoe.... Heb onze kerstmutsen ook maar ingepakt.. we gaan nl. naar de grootst Chinstrap kolonie pinguins toe. Dat wordt vast een leuke kerstfoto voor thuis.
Natuurlijk genieten we volop van de pinguins. We zijn er lekker voor gaan zitten... terwijl de rest netjes achter elkaar aan hobbelt. Eerst maar een paar kiekjes maken. Maar dan toch vooral weer even genieten van die leuke happy feet. Deze zijn zo schattig... omdat ze maar blijven lachen...
Verderop is nog een mooi stukje met broedende chinstraps... en een seal. Maar die zie ik pas als ik er vlak naast ben... en dat is minder dan de verplichte 5 meter... oeps ... wat nu Kath. Jij hebt m toch ook niet gezien? Uh.. voorzichtig doorlopen en gaan zitten. Nee we doen je niets... blijf maar lekker liggen. Arm beest is zich rot geschrokken .... nou wij ook hahahaha:0)
Maar nu komt iedereen weer deze kant op dus lopen wij tegen de richting in weer de andere kant op... wil nog wel even genieten zonder al die vervelende chinezen!
En dan is het payback time... voor die keer dat ik zat te lachen omdat iemand tot aan zijn kruis in de sneeuw zat. Inderdaad ... nu ben ik t... en geloof dat ik mijn laars ook kwijt ben hahahah.... Kath staat te lachen en probeert dichterbij te komen... maar moet oppassen dat zij er ook niet in zakt. Heel voorzichtig mijn been proberen iets op te trekken en mijn voet te flexen... dan blijft de laars tenminste zitten... hahahha help me dan Kath! Nou gelukkig kom ik er goed uit en kan Kath me weer overeind trekken. Met laars en al... en ...... niemand die het gezien heeft. Zo beetje sneeuw erin anders valt er een pinguin in en gewoon doorlopen ... net alsof er nix aan de hand is.
Nog een paar laatste foto´s maken en dan is het echt tijd om Antartica te verlaten. We hebben het zo kunnen rekken dat we de allerlaatste zodiac time hebben en dus de allerlaatste zodiac met alleen de crew erin. Daar wordt gebruik van gemaakt. Caro aan het stuur en Graham geeft voor 1 keer het sein: "Caro... take risks". Nou dat hoeft ie maar 1 keer te zeggen. Ze trekt het gas open en we stuiven weg... 2 extra rondjes om de ijsschots waardoor we echt plat moeten liggen willen we er niet uitvallen! You go girl... Dit is zo gaaf... Ja nog een keertje! Laatst keertje dan ... om de Akademic Ioffe heen.... whiieeeuuuwwwwwhhhhhhh. En dan is het echt voorbij met de zodiacs. Caro legt aan en we moeten eruit.
Klaarmaken voor het diner! Dan kunnen we daarna even snel douchen... daar is nu geen tijd meer voor. Snel ook dat haar weer een beetje fatsoeneren.. dan kunnen we aan tafel!
Graham vertelt tijdens het dessert dat we nu op de Engelse Passage zitten en vannacht weer overgaan naar de Drake Passage... whoooowwhwhhhhh .... en of iedereen weer zijn voorbereidingen wil treffen. Pleisters, pillen en natuurlijk de cabines "DPP". Deze keer glimlachen we r met zijn allen om.... we weten nu nl. wat het inhoudt :0) Nou dat doen we straks wel.
Juist eerst een rondje langs de bar om onze laatste landing te vieren en afscheid te nemen van dat fantastische werelddeel dat nog door zo weinig mensen is ontdekt... en eigenlijk ook zo moet blijven!
En eigenlijk kunnen we de boot natuurlijk niet verlaten zonder de "Roxanne" gedaan te hebben. De paar Ozzies die we aan boord hebben, hebben geen idee wat dat is. Oke... jongens allemaal een biertje in je hand, verzamelen om de tafel en iedere keer als je "Roxanne" hoort ga je staan, neemt een slok bier en gaat daarna meteen weer zitten. Klaar? Hit it ... James!
Tijdens een sigaretje roken zegt Leo dat hij van de Akademic Sergey Vavilov heeft gehoord, die is nl. 1 dag op ons vooruit, dat er weer storm aankomt ... en dat hij alle partrijspoorten in de keuken heeft moeten sluiten... oeff... nou lekker dan weer... schommelende boot in het vooruitzicht... arme Kath!
Doe dan nog maar een extra Quilmes James... het kan misschien de laatste zijn hahahahha
-
08 Januari 2008 - 21:31
Rachel:
Ai, ik word helemaal emotioneel van deze verhalen. Jeetje wat zonde dat je hier weer weg moet. WAT EEN REIS!!!
Ik denk dat je er een heel ander mens van wordt of niet???
Dit pakken ze je nooit meer af Bianc!!! -
09 Januari 2008 - 08:17
Hannie:
Dit is geweldig. Meer kan ik er niet over zeggen.
Liefs Hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley