Almirante & Niko bay

Als ik mijn ogen opendoe is het nog rustig om me heen... ik kijk even op mijn horloge en zie dat het pas 04.30 uur is... ga even rechtop zitten en geniet van de zon... hij schittert weer zo mooi over het water heen en op de verschillende ijsschotsen... hoewel het niet echt een zonsopgang is.. de zon is nl. al dik 3 uur "wakker" .. maar voor mijn gevoel dan hè ..... dan zak ik weer lekker onderuit en draai me nog even om... we mogen nl. niet voor 07.00 uur van de camping af... de crew op de boot heeft ook haar rust nodig!

De wind is wel lastig nu, dus moet diep in de slaapzak wegkruipen en de capuchon ver over mijn ogen trekken... voel me nu echt een bifiworstje... maar kan nog even een uurtje wegdoezelen.. nog even genieten van deze vrijheid (figuurlijk dan) in de natuur!

Dan is het tijd om op te staan. Kath wakker maken, want die slaapt wonder boven wonder nog... oh je hebt nog een pil genomen... vandaar... een beetje onstabiel op de benen maar we helpen je wel hahaha :0) Komt goed, Leo heeft de koffie al klaar staan.

Had met Phil een weddenschap afgesloten dat ik niet naar Mr. Yum Yum hoefde vannacht... en dat heb ik natuurlijk gewonnen. Gelooft die zak patat me weer niet... weg 20 dollar!

Iedereen is vrolijk aan t ontbijt, want we hebben net een fantastische ervaring achter de rug, sommige zijn nog een beetje slaperig... maar allemaal uitgelaten. De watjes die aan boord zijn gebleven, zijn nu toch wel een beetje jaloers ... en terecht!

Dan weer snel omkleden want om 09.30 uur staat er alweer een gangway op de agenda. Ja ja dat gaat gewoon door. En wat voor eentje. Paradise bay! En dat betekent het echte vaste land van Antartica. Nu zijn we er officieel ... jippie ajeehhhhh... jippie ajooohhhh. Halleluja!

We komen aan bij een Chileense post, die niet meer gebruikt wordt, behalve dan door de pinguins en klimmen een gletsjer op. Laatste stukje beetje stijl en weer voral elkaars voetstappen volgen anders kom je niet vooruit. En dan boven... heb je een fantastisch uitzicht over de baai. Onderaan het rode huisje, de ijsschotsen met het zonlicht erop waardoor er weer diverse kleuren blauw te zien zijn. De pinguins die weer heel nieuwsgierig tussen onze zwemvesten doorlopen en de kleurige rode wetsuits van mijn medepassagiers die tegen de gletsjer op omhoog komen!

Hoe ouder het ijs hoe minder lucht erin zit en dus compacter is, hoe donkerder de kleur blauw wordt als de zon erop schijnt. En soms is een stukje bijna zwart.... kun je nagaan hoeveel honderden, misschien wel duizenden jaren oud het is.

De uitdrukking "... on the rocks" krijgt voor mij een hele andere betekenis hier.

Wat voor mij ook een andere betekenis krijgt is bumsliding. Je gooit je rugzak op de borst, hijst je broek nog eens goed omhoog.... tilt je benen op en laat je dan zo op je kont naar beneden glijden via het looppad dat je net omhoog hebt gemaakt. Hoe meer mensen erover naar beneden gaan... hoe beter je glijdt. Geweldig! Alleen heb ik halverwege Alice voor me die heel langzaam gaat en dus de boel een beetje ophoudt voor iedereen. Ben 2x keer voor haar gestopt... maar de 3e keer stop ik pas heel laat, als ik dichtbij haar ben... en door de snelheid... komt er echt een hele berg sneeuw mee en schuif ik zo haar hele broek, laarzen en tas vol sneeuw hahahaha ... niet echt expres natuurlijk... maar kon t ook niet laten. En Alice maar gillen hhahahahaha. Tja ik kan niet anders... want Kath en nog iemand zitten achter me. Als ik stop krijg ik hen in mijn nek.... ... dan maar Alice begraven onder de sneeuw toch.

Wauw dat was gaaf! Beneden maar even mijn laarzen legen... sneeuw wordt toch snel koud aan je voeten ... en ook even een beetje uit mijn broek halen...

Dan weer de zodiac in en terug naar de boot. We beginnen het in en uitstappen aardig onder de knie te krijgen nu en kunnen zelfs lopen door de zodiac zonder te vallen hahahahaha. Oh dan wordt Scotty getipt dat er een paar humpback whales zwemmen... de zodiac wordt gekeerd en we gaan tussen de ijsschotsen door zoeken... uh Scott... daar ga je het ijs op ipv langsheen... Scott zie je dat ijs wel of..... oh ohhhh ... pas op... kkggggrrrrhhhhhttt... we gaan gewoon met zodiac en al dwars door het ijs heen ... nix aan de hand natuurlijk... alleen wel even schrikken, maar dan is het ook wel weer gaaf! Voel me een echte Outdoor Jane worden. Hier kan ik wel aan wennen hahaha.

Wauw.. daar zijn ze. T zijn er zelfs 2, grote jongens.... water spuiten... even boven langs komen... en hup de staart weer boven water als ze naar beneden gaan... en dan begint voor ons het spotten weer opnieuw. Welke kant gaan ze op... zodiac draaien en we gaan weer door het ijs heen naar ze toe. Echt super.... wat wil ik nou nog meer?!

Op weg terug naar de boot komen de kayakkers voorbij gepeddeld... gelukkig geven de zodiacs ze de kans te passeren... anders krijgen ze van die vervelende golven voor hun kiezen en we willen niet dat er eentje moet eskimoteren... is t net iets te koud en t diep voor hahahaha.

Na de lunch is het weer tijd voor de volgende gangway naar Niko bay. Buiten begint t te sneeuwen en te waaien ... dus ik laat hem even schieten. Kan ik ook even iets anders doen... moet even bijkomen van alle indrukken en belevenissen en korte nachten, drank, vroeg op en hele lange dagen.. en andere dingen :0) Kath die kanjer gaat wel de zodiac in.

Als ze terug komt is ze ook ijskoud. Er was niet heel veel te zien door het weer, maar ja dat is dan ook de andere kant van het echt Antartica. Niet alleen maar zulk mooi weer zoals wij nu hebben, maar ook harde sneeuw, ijzige wind, mist en bizar gevormde wolken...!

Waarschijnlijk gaat de bbq die voor vanavond op t dek staat gepland dan ook niet door. Ja bbq... je leest t goed! En inderdaad... Leo besluit snel een buffet te improviseren. T sneeuwt te hard. Morgen tijdens de lunch maar weer proberen. En dan zul je net zien... inderdaad... de sneeuw stopt... en de zon komt weer door! Maar nu staat alles al in de dining room.

Dan weer het vaste loopje naar de Bar. Alinda heeft naar een paar biertjes weer de gitaar gevonden en begint weer te zingen. Al snel vallen een aantal mensen in en wordt er weer druk gezongen in de bar. Maar haar kwaliteiten jagen ook een aantal mensen de bar uit :0)

Toch nog maar even genieten van de zon buiten... en de gemiste kans op bbq... dat wordt een gluhweintje op t achterdek. Heerlijk James (onze ozzie barman). Beetje gek doen, dansen, steeds weer andere mensen ontmoeten, warme gluhweintje, af en toe een paar sneeuwvlokjes en zon... dit moet echt niet gekker worden. Wie gaat dit nou geloven? Echt we treffen het zo met al dat weer, omgeving ... al die gezellige, leuke en sommige speciale mensen.... kan niet vaak genoeg zeggen hoe gaaf dit is en hoe super gelukkig ik me op dit moment voel. En om me heen kijkend ben ik niet de enige!

Dat gevoel blijft gelukkig nog even en om het nog even vast te houden... nog maar een glaasje gluhwein, tot t weer wat kouder wordt en we binnen in de bar weer verder gaan... met Quilmes natuurlijk :0)

Om 02.00 uur wordt t wel weer eens tijd om suite 608 een bezoek te brengen ... of was t nou suite 529 .... hahahah grapje .... :0)