Sightseeing Salvador de Bahia

Blehhhh.... tis alweer 07.00 uur. Tiet om optestaan!

Snel douchen, veilige stadskleding aan en ontbijten voor mijn gids er is. Het zonnetje lacht me weer vriendelijk toe als ik de gordijnen open doe. Zoveel lekkerder dan thuis de gordijnen open doen ;o)

Bira is lekker op tijd en Olivia kan ook nog mee als ze wil. Kost maar 10 reais extra (nu is het 90 dan is het 100). Maar die heeft andere plannen voor de ochtend, dus ga ik alleen met Bira op pad.

We beginnen bij de Sao Fransico kerk. Deze is vol gestuukt met goud, ruim 800 kilo, 18 karaats bladgoud is hierin verwerkt. Op zich een hele mooie kerk, met op de binnenplaats allemaal delftsblauwe tegeltjes met "oude kerkelijke taferelen". Grappig. Zij maar zeggen dat het uit Portugal komt maar volgens mij ligt Delft nog steeds in Nederland!

Dan door naar de Cathedral. Dit is een ietwat sombere kerk maar heeft ook ontzettende mooie mozaiek tegels en hele oude marmeren meubelen. Mogen niet al teveel foto's nemen dus we zijn hier snel klaar met kijken.

Op naar de Lacerda Elevator. Ziet er uit als een hele grote hijskraan, maar die verbindt het nieuwe centrum (boven op de heuvel) met het oude centrum (beneden langs de Allerheiligenbaai, is zo genoemd omdat de Portugezen de stad op Allerheiligen hebben ontdekt). Je kunt dan ook beter de lift nemen die erin zit, omdat het niet veilig is om via de straatjes te gaan. Zelfs niet voor Bira! Je kunt ook het kabelbaantje (plano inclinado concalves) nemen, maar dan moet je onderaan een stukje teruglopen naar de Mercado Modelo (vroeger de slavenmarkt nu een soort Zwarte markt Beverwijk) terwijl je er nu rechtvoor uit komt.

Naast de Lacerda Elevator ligt het Parlementsgebouw en vlak daarnaast staat het standbeeld van de oprichter van Salvador. Het schijnt zelfs dat deze barbaar een tijdje uit de geschiedenis van Salvador is "verwijderd" omdat hij een zware alcoholist, vrouwenversierder, onderdrukker, big spender alleen voor zichzelf en afperser was en dus niet echt iemand met wie je je als land wil associeren. Later bleek dat hij toch wel het e.e.a. goed had gedaan (onderwijs, infrastructuur, woningen etc.) dus hebben ze hem weer opgenomen in de geschiedenis.

Teruglopend richting het "jesus" plein komen we langs het gevallen kruis. Hier stond vroeger de cathedral maar tientallen jaren geleden is besloten deze te verhuizen naar de huidige plaats omdat dit architectonisch beter uitkwam. Nou ja... Als protest is daar een gevallen kruis (meer een scheefhangend kruis) op de plaats voor terug gezet.

En zo komen we weer terug bij het beginpunt. Vlak voor het Museo. Hier stond vroeger een schandpaal precies in het midden van het pleintje. Als je iets gestolen had werd je hier aan vastgebonden zodat iedereen kon zien dat je een dief was en je je dus moest schamen. Pelourinho betekent dan dus ook "schandpaal". Daarnaast is het ook een instrument bestaande uit een lange stok (paal) met onderaan een calabas vastgeknoopt. Vervolgens loopt dat touwtje weer door naar de bovenkant van de paal en kun je dus geluid maken. Lijkt een beetje op een hele oude gitaar/viool. Maar je kunt het ook zien als een soort klaaginstrument dat lijkt op een schandpaal met dief!

We komen rond half 12 weer aan bij het hotel. Olivia is er ook weer dus we gaan lunchen bij het tentje onderaan ons straatje. Gewoon een simpel cafetariaatje vol met locals, een paar tafels en wat stoelen. Kleine kaart (natuurlijk alleen in het braziliaans), maar dat maakt niet uit..... want er staat moqueca op het menu. Ja doe die maar!

En ook deze is weer super lekker en echt voor een prikkie (nog geen 20 reais p.p). Het bestek is van dat dunne kermis ijzer wat zo doorbuigt en zit allemaal apart verpakt in een plasticje. Cola erbij en smikkelen maar. Er zitten nog twee prutjes bij, ook typisch braziliaans, vatapa (soort brood puree) en caruru (dikkige gele puree dat naar gepofte kastanjes smaakt).

Daarna gaan we naar de enige zwarte slavenkerk. Alle kerken zijn katholiek (ook door de portugezen opgedrongen), maar er is nog 1 authentieke slavenkerk over. Deze is ook door de slaven helemaal zelf gebouwd en ingericht. De muren, banken etc. zijn allemaal met de nagels en haren bewerkt omdat ze helemaal niets mochten lenen, hebben of gebruiken van werkmaterialen. Het is dan ook een hele ingetogen kerk met een paar zwarte beelden en helemaal geen poeha qua afgezet bladgoud, beschildere tegels of wat dan ook. Wel staat hier ook een dubbele deur voor de ingang. Dit is om ervoor te zorgen dat zodra de deur opengaat als iemand binnenkomt, de wind de kaarsen etc. niet kan uitwaaien. Het heet dan ook heel toepasselijk een windvanger!

Dan speel ik even de prive gids voor Olivia en neem haar mee door de stad om wat punten te laten zien. Kan ik ook nog even extra foto's maken want we zijn met zijn 2-en hahahaha.

We nemen de lift in de Elevator voor het bedrag van 0,05 reais... jaja en gaan naar de Mercado Modelo. Souvenirs scoren! Meteen naast de lift zit een winkeltje dat alleen maar Habana slippers verkoopt en hier vind ik dan ook het kadootje voor Mees. Check op het lijstje haahha. De Mercado bestaat uit 2 verdiepingen en ze verkopen dan ook van alles! We struinen bijna elk kraampje af en vinden hier en daar de gewenste aankopen. Nog een paar foto's en dan weer de lift terug naar boven. WEER 0,05 cent betalen!

We komen de straatdansers weer tegen en deze keer zijn ze bezig met capoeira. Of we mee willen doen. Tuurlijk. Om de beurt even een paar pasjes doen, maar ze vragen mij vriendelijk na een paar draaien of ik er mee op wil houden. Het is nl. de bedoeling dat je elkaar NIET raakt hahahaha. Oeps....

Maar het is echt te warm om lang in die smalle benauwde straatjes te hangen, dus we gaan terug naar de pousada om lekker even het zwembad in te duiken! Even internet te checken op vriendjes en te lezen.

Dan weer de douche in om al die zonnebrand en zweetdruppels weg te spoelen en staan we om half 8 weer opgetut en al klaar om de stad weer in te gaan.

We willen in principe naar een dansshow in het theater San Miguel (25 reais), naast de slavenkerk, en dat begint om 20.00 uur. Maar daar aangekomen mogen we geen foto's maken en is het meer folkore dansen. En dat terwijl we juist foto's van het moderne dansen willen hebben. Doen we dus niet!

Nu dus alle tijd om een restaurantje te zoeken. Gisteren zijn we langs een chocolaterie gekomen waar vanavond Sambaavond is... dus je raadt het al... we gaan eten bij de Chocolaterie. Je moet via de zaak naar achteren lopen en komt dan uit op een binnenplaatsje wat vol staat met tafeltjes en stoeltjes en aan 1 kant een podium voor de lifeband. Het ziet er nog niet echt supergezellig uit en blijkt ook nog dat we niet overal kunnen zitten omdat het plein door 5 omliggende zaken wordt gedeeld en de Chocolaterie alleen de tafels vlak naast het podium heeft. Shit... nou dan maar lekker vooraan zitten toch hhaaahaha.

En ook hier staat weer moqueca op de kaart (45 reais voor 2 pers) .... Ook alvast maar een paar caipirinha's besteld voor als de show begint en om een beetje de heupen los te maken ;0)

Rond half 10 begint het eindelijk vol te stromen met mensen, locals en toeristen door elkaar, en kan de band eindelijk los gaan met spelen. Af en toe staat het geluid een beetje hard, maar de sfeer begint er goed in te komen. De straatjongens zijn er ook weer, netjes opgedoft en frisruikend deze keer! Olivia gaat als eerste de dansvloer op en ik bewaak onze spullen. Maar na verloop van tijd moet ik er ook aan geloven. Maar ik kan dat helemaal niet. Maar de "boys" accepteren geen Nee en doen voor hoe het moet. Beetje stapjes maken en af en toe een draai, schudden met de billen .... en je danst samba. Nou ja ... voor wat er dan bij mij voor door moet gaan. Weet je wat ik hou je wel vast dan kun je me beter volgen. Jaja nou dat is dus puur een excuus om vrijuit tegen je aan te gaan staan rijen. Rot toch op man! Hou je handen thuis!!

Wordt mijn buurman ook nog eens irritant door steeds voor me langs te lopen en iedere keer nog net niet op mijn schoot te belanden. Hij is zo dronken als een tor en wil me ook steeds "hallo" zoenen. GRRR@#$%^&*( als je nu niet gauw opzout... krijg je zometeen een capoeira knietje van me. Wat is dat toch met die kerels. Lijkt wel zodra de temperatuur omhoogt gaat, het testosterongehalte stijgt en ze terugvallen in het holbewoner syndroom. Elke vorm van contact is sexueel getint. Ga je moeder lekker lastigvallen!

Tegen kwart voor 12 heb ik het dan ook echt helemaal gehad en wil ik terug naar het hotel. Olivia is inmiddels ook helemaal uitgedanst, dus we verwensen de gasten weltrusten en maken dat we wegkomen. Nu nog even de goede richting van de straat terug zoeken en dan kunnen we weer rennend door de kakkerlakkensteeg terug naar het hotel.

Ben gelukkig een beetje rozig door de caipirinha's dus als ik op bed plof ben ik ook zo weg!