4 x 4 jeeptour

Om 9.30 uur zit ik netjes aan de ontbijt tafel. Mijn tas is gepakt voor de 3 daagse tour en de rest van mijn troep heb ik in mijn koffer gestouwd en mag ik hier achterlaten. Over 3 dagen kom ik hier weer terug nl en hoef ik dus ook niet alles mee te slepen :o

Dan belt Dirk weer even of ik al contact heb gehad met de agentschap over de excursie. Nee moest dat dan? Uhh ja... en hij gaat weer even bellen met ze.... oh en ook meteen een slaapzak regelen! Toiletpapier heb ik zelf al stiekem meegesmokkeld uit de kamer... dat hebben we straks hard nodig :0)

Als alles goed gaat word ik om 10.30 uur gehaald .... Maar om 11.00 uur is er nog niemand. Weer maar even met Dirk bellen en dan ja.... om 11.40 zijn ze er dan eindelijk. Hmmm.... hier doen ze dus ook aan mañana mañana ;o

Mijn tas en slaapzak (40 Bob) worden bovenop de jeep gehesen en onder het plastic gestopt. Als dat maar goed gaat... met het oog op de regen heb ik alles maar voor de zekerheid in plastic verpakt. En in de jeep is nog 1 plekje vrij voor mij. We zijn met zijn 7-en. Fernando, Veronica, Flabia, Gaby, Gaston en Dani(el) allemaal uit Baires en ikke. Zij spreken zo goed als geen engels... hier en daar een beetje... en Augustine, de chauffeur, al helemaal niet. Dat wordt gezellig de komende 3 dagen. Heb dus geen idee wat ie allemaal onderweg vertelt en met de vertaling van de chico's en chica's kom ik ook niet echt ver hahahahah.

We beginnen met een bezoek aan het treinenkerkhof net buiten het dorp. Teminste... na 3 x gestopt te zijn, Augustine iets mompelt van "momentito" en dan verdwijnt en een paar minuten later weer verschijnt, gaan we dan eindelijk op weg.

Om het dorp uit te komen gaan we al door kleine riviertjes die ontstaan zijn door de regen... kunnen we meteen de kunsten van Augustine rijden afkijken. En dat doet ie prima.

Het treinenkerkhof bestaat voornamelijk uit oude niet meer gebruikte stoomlocomotieven en half gesloopte en verroestte treinstellen. Deze werden vroeger (tot een jaar of 40 geleden) gebruikt voor de transport van het zout. Wel raar gezicht... een treinrails... in het midden van de woestijn maar met Andestoppen met sneeuw op de achtergrond.

Oke op naar de zoutvlaktes. Onderweg passeren we zoutmijndorpje Colchani. Hier stoppen we even om te zien hoe het zout van de vlaktes wordt gehaald en verwerkt wordt. Er staan een paar kraampjes met bijvoorbeeld kaarsenhouders, beeldjes etc.

Het ziet er allemaal heel armoedig en kaal uit en ik probeer me dan ook voor te stellen hoe deze mensen hier leven en dag in dag uit op de vlaktes werken. Helemaal nu er zoveel regen valt.

Ooooh in het regenseizoen verwerken ze alleen genoeg zout voor zichzelf en directe omgeving. In het zomerseizoen... wordt 70% gebruikt voor de export.

Dan gaan we echt naar de zoutvlakte toe. Helaas kunnen we niet naar Pescado eiland... maar dat geeft niet. De zoutvlakte zelf is met haar 12.000 km² het grootste ter wereld. Het is ontstaan door het opdrogen van een meer waarvan de zouten en mineralen niet via een rivier naar de oceaan konden stromen en dus neersloegen in het meer. In t hoogseizoen is het dan ook 1 immens grote witte vlakte. Zo ver je kunt kijken is het verblindend wit om je heen en kun je haast niet zien waar de horizon eindigt en de lucht begint.

Maar bij mij ligt er over die immens grote witte vlakte een laagje water van een centimeter of 12. Tis nog steeds oogverblindend en bizar om overheen te rijden. Overal waar je kijkt is de lucht strakblauw, bijna geen wolkje en hier en daar een hoopje zout... ja en op de achtergrond de hoge Andes pieken en een paar slapende vulkanen. Meer niet. Oke... de andere jeeps moet je even wegdenken!

We stoppen bij het zouthotel (waar je ook kunt overnachten voor € 90,- extra... maar ik heb even binnengekeken... en ik zou t niet doen ;o). De schoenen en sokken gaan uit en we laten ons met blote voeten uit de jeep zakken... iieeeehh is het water koud? Nee gelukkig... het is lekker warm zelfs. We kunnen nu lekker gaan rond struinen/spetteren op de zoutvlakte. Dit is natuurlijk ook wel weer een bijzondere ervaring!

De camera's worden tevoorschijn gehaald en iedereen knipt er vrolijk op los. Gekke capriolen worden uitgehaald om dat surrealistiche landschap vast te leggen. En natuurlijk vliegt ook het water je om de oren.... das iets minder.... maar ach... tis maar zout... dat gaat wel weer weg in de was toch hahahaha

Augustine heeft inmiddels op de achterklep van de jeep de lunch voor ons klaargemaakt. En raadt eens wat dat is? Soort couscous met tomaat en komkommer en................. een flink stuk "lama". Dat had ik nog op mijn to-eat-lijstje staan hahahaa... en t is best wel lekker! Blijft alleen de gegrilde cavia nog over... hoewel... ;0)

Dan weer alles inpakken, ons zelf weer in de jeep proppen, schoenen nog maar even uitgelaten... want de voetjes moeten nog opdrogen en het zout moet er eerst vanaf ......en dan weer verder hobbelen naar de volgende stop. De vering in de jeep is niet echt je van het ... en ik zit ook nog eens op het wielgedeelte ... niet echt lekker voor de billen zeg maar ;0( Maar gewoon de fleece een beetje dubbelslaan en dan moet het wel weer lukken voor een paar uur. Zou misschien handig zijn als ik wat zitvlees kweek voor hier hahahaha.

We hobbelen verder over zandwegen, gedeeltelijk verharde wegen met grote gaten en kuilen erin en af en toe door een klein riviertje of modderpoel .. ontstaan door de regen.

Misschien een handige tip... als je door een stukje water of modder moet.. is het errug prettig als je raampje dicht doet! Doe je dat niet ... en je krijgt een tegenligger... dan vliegt de modder je om je oren! Ook achterin de jeep hahahaha. Arme Ver... helemaal besmeurt met modderstrepen... alleen haar ogen niet omdat ze haar zonnebril gelukkig nog op had! Hilariteit natuurlijk enneh ...ik kan nu vloeken in het spaans ;0)

Via Laguna Verde en Laguna Colorada rijden we richting Culpina K. Daar gaan we overnachten bij een locale familie. Als het schemerig begint te worden krijgen we ook nog een regenbui op ons dak. Nu maar hopen dat mijn tas droogblijft... en we niet vast komen te zitten in de modder hier!

We komen in het donker aan in Culpina en ik kan dan ook niet veel zien. Wel dat we door een soort woestijndorp rijden, hoge kleimuren huisjes met kleine deurtjes, vergane glorie alom, errug armoedig en alles vol moddersporen. Maar dan draait Augustine een soort ommuring binnen... we zijn er.... onze slaapplaats voor vannacht.

Er zijn 2 kamers beschikbaar... eentje voor 3 personen en eentje voor 4. Nou dat wordt dus chica's en chico's bij elkaar op een kamertje. Hoe staat t met de Baño en douche? Oh gelukkig die kunnen we bereiken door over een plank te lopen... onder de waslijn door... nog een plank ... en dan hup de laatste paar stappen door de blub en je bent r. Vergeet je koplampje niet... m.n. voor dat waslijntje :0) Maar het ziet er op zich nog prima uit en je kunt ook gewoon doortrekken. Kijk das nog eens luxe. Oh en we hebben electriciteit .... morgen niet, dus als we nog iets willen opladen... nu hier doen. En helaas... mijn tas is niet drooggebleven... 1 kant is helemaal nat geregend... die moet dus drogen vannacht. Lang leve de plastic zakken in de tas... waardoor de rest wel allemaal droog is gebleven ;0)

Aan de overkant van de slaapkamers (een schuur in de vorm van een U..) ligt de diningroom. Deze ziet er echt prima uit. Allemaal leuke kleedjes aan de muur, plavuizen op de grond, stereo in het midden met tv scherm... die t alleen niet doet, maar vooruit..., en een kleine vitrine met van alles wat. Van Pringles tot Corona!!! Nee... deze keer maar even niet... moet mijn maag en hoofd een beetje in de gaten houden!

Na een kopje koffie ....is het alweer etenstijd. De familie heeft een heerlijke verse groentensoep gemaakt. Echt dat heb ik zo gemist. En na de soep krijgen we spaghetti met een bijzondere wortelsaus. Zou niet in me zijn opgekomen dat zo te maken .... maar het smaakt ook lekker.

Nog een kopje koffie dan maar... nog even poging tot bijkletsen... er is nog een groepje gearriveerd die dus wel vast zijn komen te zitten en 4 bezig zijn geweest eruit te komen. Inclusief een accu die het af en toe laat afweten.... (oooohhhhh duimen dat dat ons niet overkomt)... en dan is het tijd om te gaan slapen. Eén voor één tandenpoetsen en dat fijne doorgezakte bed in.... geloof dat ik ietwat schuin moet gaan liggen anders kan ik morgen niet eens meer opstaan van de rugpijn.

Oh wat ben ik blij met mijn slaapzak. Tis echt koud hier 's avonds/nachts... en ik heb naast de slaapzak (oke die geeft niet heel veel warmte maar toch.... ) ook nog de 2 dekens bovenop me liggen ... dus het gaat net.

Gelukkig liggen de chico's iets verderop ... dus geen snurkers in de buurt... ja Ver een beetje.. maar dat is te doen.... ik dommel langzaam in.

De wekker is gezet voor 06.30 uur... pfff