Drake Passage - dag 1

Wauw wat gaat die boot tekeer... schrok me dood midden in de nacht. De buiten deur vloog met veel kabaal open en ook weer met veel kabaal dicht, de gordijnen gaan van links naar rechts voor het raam, de douchedeur gaat ook steeds open en dicht, de lades onder het bed gaan open en dicht... t lijkt wel een slechte B-film. Kath en ik schieten van boven naar onder in het bed en van links naar rechts ... en daar word je toch wel een beetje misselijk van. Ik niet echt heel erg, maar geloof dat Kath er meer last van heeft. Voor de zekerheid neemt zij maar een reistablet in en ik vis mijn pleisters van de dokter ergens onderuit de la.... als mijn vingers er niet tussen komen te zitten :0)

Nu komt de volgende uitdaging.. douchen en naar het toilet. We kunnen niet fatsoenlijk uit bed komen zonder als een dronkeman door die suite heen te tollen. Wijdbeens lopen/staan, je handen langs de muur om je vast te houden... en goed richten waar je heen wil hahaha. Wow dit is echt geen wiegen meer wat die boot doet. Je kunt merken dat we op volle open zee zitten!

Maggie roept alweer om dat het ontbijt klaar staat, voor degene die zich er goed genoeg voor voelen... :0) (Dit is echt zo nix voor jou Tonnie)

Tijdens het ontbijt krijgen we te horen dat we om 11.00 uur een verplichte uitleg hebben van de IAA. Dit is de vereniging waar de Ioffe bij is aangesloten en waarin je geïnstrueerd word je hoe te gedragen als je aan land gaat van Antarctica. De do´s & don´ts zeg maar. Als je t niet haalt... dan moet je het later inhalen anders mag je niet van de boot af :0)

De meeste belangrijke regel die je moet onthouden: Only leave footprints & only take pictures. Geen grafity achterlaten, geen troep van batterijen en dat soort onzin. Als je een grote, diepe voetstap achterlaat.. probeer het te dichten anders blijven de pinguins erin steken..., alleen op de "platgetreden" paden blijven... niet de pinguin highway verstoren, altijd minimaal op 5 meter afstand blijven van de dieren, niet aankomen, allemaal dat soort dingen. Gewoon gezond verstand gebruiken en je niet als een chinese of japanse toerist
gedragen door als een gek rond te rennen, overal aan te komen en de orde te verstoren. Sorry chinese team!

En dan is het alweer tijd voor lunch. Carolina vertelt ondertussen welke lezingen er vandaag allemaal zijn en hoe laat. En dan schieten de keukenkastjes plots open en vliegen de pakken cereal door de diningroom heen ... en wij .... schuiven ook met stoelen en al van de ene kant naar de andere kant van de boot. De borden en glazen schuiven mee.... Gelukkig hadden we vandaag geen soep op het menu staan. Leo had al voorzien dat dat iets te gevaarlijk was :0) Oh oh .... daar gaan we weer.... gelukkig zit de eerste stoel van de tafel vast aan de grond... anders vlogen we echt van links naar rechts door de zaal met stoel en al... hoewel je nu ook wel bij je buurman op schoot zit hahahah. Jeetje de Drake Passage doet wel haar naam eer aan. Als dat maar niet nog erger wordt!

Tja dan maar weer tijd voor een dutje... verder is er niet veel te doen.. en ik heb niet echt veel behoefte aan de lezingen op t moment. Die zijn beneden op dek 2 in de presentatie ruimte... maar daar is het zo benauwd.. ik blijf wel boven hahaha.

Dan weer een hapje eten.... het gezelschap is flink uitgedund en deze keer zitten we dan ook maar met een klein groepje in de dining room. Denk dat de rest aan t genieten is van een "blauw zakje" haahhaha. Die ik trouwens ook netjes in mijn broekzak heb zitten voor het geval dat!

Tja en na het diner... weer naar de bar inderdaad. Even zitten kletsen met de Nederlanders, 2 van de Marine (Alinda & Edwin)... echte zeebonken en redelijk aanwezig qua gedrag en geluid :0) Charlie uit New Zealand, Phil en Nick uit Londen en Tom uit New York. Geloof dat we met hen wel veel zullen optrekken... Edwin & Alinda denk ik iets minder hahaha.

We gaan maar vroeg naar bed, want die wijn van gisteren hakt er nog steeds een beetje in... en dat in combinatie met een Drake Passage die wild is. Graham heeft ons verteld tijdens het diner dat we windkracht 10 hebben.... dus dan weet je het wel! Windkracht 10!!! Das echt niet leuk als je je niet helemaal goed voelt. Joke ligt al de hele middag en avond in de lounge op de bank... redt het niet om naar de 6e verdieping te gaan. De boot schommelt teveel heen en weer :0)

En iedereen maar lachen toen Graham (de expeditieleider) vertelde over de "Drake Passage" (iedere keer als hij dat zegt draait hij de microfoon op galm stand en verlaagt hij zijn stem. Drake Passage klinkt dan een beetje onheilspellend! En wij roepen dan natuurlijk met zijn allen: Whooooohhh!!!). Ja hoor Graham we maken onze cabine DPP (Drake Passage Proof), we doen rustig aan met de alcohol, we gaan tussen door wel slapen, we hoeven geen pleisters te plakken want we worden toch niet ziek, hoe wild kan t nou eenmaal tekeer gaan hier... ja hoor Graham.. vertel maar door! Hahahahaha... nou denk niet dat de meesten nu nog lachen.. behalve Graham zelf dan! Volgende keer geloven ze echt wel wat ie zegt! Wij ook hahahaah

Pfff... weer die ziekmakende trappen op. Alles gaat goed tot we dat stomme trappengat in moeten en naar boven. Daar eenmaal aangekomen gaat het meteen een stuk beter.

Oh niet vergeten het raam goed te sluiten... alles wordt nat binnen en de stoel van het bureau laat die ook maar zo half liggen... anders blijft die ook maar bonken vannacht. De deur... laat maar open... die vliegt anders toch ook wel weer open en dicht vannacht. De hangertjes in de kast die steeds heen en weer gingen hangen nu vol kleding zodat ze niet meer kunnen schuiven. Alle losse dingen liggen in de lades... en wij... wij proberen ons te verschansen in ons bed. Het kussen maar iets hoger geplaatst zodat we minder bulten op onze kop oplopen. Water en zakjes bij de hand... :0)

Pfff... buiten is het nog steeds niet echt donker .... en we hebben nog zo´n volle dag & nacht te gaan over die stomme Drake Passage.. whooohhhh .... Antarctica moet wel heel mooi zijn!