De treinrit naar de duivelsneus

Als t wekkertje gaat ben ik echt even de weg kwijt... jezus dit is echt geen tijd om op te staan. Marjan is gelukkig niet zo´n luiwammes als ik en is meteen hup uit de veren de douche in.

Ik heb gelukkig alles al ingepakt en kan dus op de automatische piloot achter Marjan aanhobbelen als ik ook gedoucht heb. Oh ja die jas is ook van mij en die camera is ook van mij, schoenen niet vergeten, tandenborstel.... zie je wel t is echt te vroeg voor me. Eerst lekker bakkie koffie scoren. Oh daar heb je Mo al met een vuilniszak vol lunchboxen... en Mark krijgt ook een hele vuilniszak mee voor ons ontbijt (dat hadden ze gewoon gedekt ipv in een box te doen) ach nou ja dan hebben we in ieder geval genoeg voor vandaag. Ook een liter vruchtenyoghurt meegekregen... alsof we dat ook gaan opeten met zijn vieren. En zonder lepels!

Om 6.00 uur vertrekken we richting t treinstation van Riobamba en mogen we in coupe 110 plaatsnemen. Meteen zodra we aankomen schieten er allemaal verkopers op ons af met koffie, thee, sigaretten, bananen, kaugom etc... en die doen dus meteen goede zaken bij mij. Ja kom maar door met die thermoskan! Dan om 07.00 uur vertrekken we echt ... ben nu al moe ;0)

De machinist ook denk ik want we worden toch een partij door elkaar geschud als ie moet afremmen... net alsof tie van zijn 2 naar zijn 5 gaat en weer terug. Als je niet oplet stoot je je hoofd lelijk aan de stoel voor je of lig je languit door de trein. Naast mij zit een duitse dame die een jaar door zuid amerika & australie en india reist. Je hebt natuurlijk altijd baas boven baas ;0)

En eigenlijk zitten we tot aan lunchtijd voor jan doedel in de trein. Deze rijdt nl. alleen maar voor de toeristen... Cezar rijdt nl. mee met de trein en af en toe zwaaien we dus naar elkaar! Echt te grappig. Rond lunchtijd stoppen we in Huigra en vanaf daar is pas het beroemde stukje met de ZigZag.... maar als we daar pas zouden instappen, hadden we de kans dat onze plaatsten 2 x verkocht zouden worden (vanaf t begin en vanaf Huigra) ... en je wil echt niet staan in dit treintje. Had me al helemaal verheugd om op t dak te gaan zitten en dan de diepte in te kijken. Maar helaas..... 2 jappeners hebben t 2 weken geleden weer verkloot door van t dak te vallen... en niet meer op te staan. Nu mag je dus niet eens meer buiten op t balkonnetje staan. T is ook altijd hetzelfde met die gasten! Nou ja dan af en toe maar eens tijdens een tussenstop rennen naar een andere coupe en weer terug voor foto´s. Onderweg kom je natuurlijk weer stalletjes tegen met poncho´s, sokken, sjaals etc van de indianen... en dat ziet er heel gezellig uit maar gelukkig zit de koffer al vol. Of nee er kan toch nog een klein kadootje voor Kat in.... (ga natuurlijk nog niet zeggen wat!)

Ik stap in Huigra uit... de ZigZag gaat nl. 2 x dezelfde kant uit en duurt nog minimaal 2 uur en het uitzicht is in principe hetzelfde. En als ik toch niet op t dak mag zitten.... stap ik eruit en plof heerlijk op t terras neer en bestel een cappuccino. Ben ik hard aan toe... dat bakje lauwbruine water van vanmorgen mag nu niet echt koffie heten! Oh heerlijk hier zo in t zonnetje. Probeer nog een beetje spaans te oefenen maar lukt niet helemaal. Die meneer had hele andere ideëen waar ik even geen zin in had. Word ik op een gegeven moment ook nog omhelsd door een heel lief oud vrouwtje (zwerfster). Ze zat me eerst over mijn bol te aaien en toen ik haar niet meer (mocht) aankijken sloeg ze armen om me heen en begon me een zoen op mijn wang te geven. Iedereen om me heen in een deuk natuurlijk ... en ach t was ook een schatje. Maar helaas is mocht je nix geven... Achter haar een meneer die dacht... wat zij kan kan ik ook... uh nee dank je .... 1 x was genoeg. Ja gracias. Uh Non gracias bedoel ik... !

Rond 14.30 uur was de groep weer terug van de Duivelsneus en gaan we nog even kijken of we de Ingapirca kunnen bekijken (oude Inca ruïnes) maar dat is nog zeker 3,5 uur rijden en ze sluiten eigenlijk om 17.00 uur. Nou Cezar ... gassen zou ik zeggen.

Tuurlijk lukte t niet. We waren en rond 18.00 uur, al een een uur te laat en t weer werd ook steeds slechter en slechter. Regen en hele dikke mist. Dat was best eng om te rijden moet ik zeggen. Cezar is echt een super chauffeur maar toch als je achterin zo´n bus zit en zo´n heel groot raam voor je ziet en dan ineens een paar koplampen in t midden van de ruit verschijnen.... knijp je de billen toch wel even bij mekaar zeg maar.... Helemaal als er ook nog een paar debielen in een bocht gaan inhalen op kant van de weg.... Stomme Cabron dat je bent... schijnt hier heel normaal te zijn. Vandaar dat je al die kruisjes langs de weg ziet!

Uiteindelijk komen we dan rond 20.00 uur aan in t hotel Inca Real in Cuenca. Snel spullen in de kamer gooien en dan even wat eten bij een bekend restaurant El Rose. Mo schuift wat later aan want die gaat eerst een dokter regelen voor Margot (helaas.... ;0) en Monique. Die worden allen maar zieker en zieker. Wel weer heerlijk gegeten moet ik zeggen. Marjan wilde eigenlijk iets wat een voorgerechtje was, maar heeft toch iets anders besteld (hoofdgerecht). Uhum... t wordt toch geserveerd.. hoe gaan we dat zonder Mo terug sturen naar de keuken? Nou weer hakkelend spaans en ja hoor de soep verdwijnt weer richting keuken. Hhahaah goed gedaan Bibanca. Oh daar is Mo ook al..... en ja hoor ... daar komt ook de soep weer aan. Had hij even mazzel!

Flesje wijn leeggemaakt en weer richting hotel vertrokken... we zijn echt total loss ...stomme treinrit ;0)

Oh vandaag was t Halloween. Beneden in t restaurant zat iedereen met zo´n maskertje aan tafel.. maar gelukkkig hoefden wij dat niet... zie je t al voor je. Een stel lektgeprikte toeristen met hier en daar een streepje bruin/rood van de zon en dan ook nog zo´n raar maskertje op aan tafel! Vind je t gek dat ze ons raar volk vinden hahahahaha