Dagje Rio

Rond 08.30 uur ben ik weer wakker. Precies op tijd voor het ontbijt, snel douchen en dan even inspecteren wat ze hier onder het ontbijt verstaan!

Ohhh prima, veel keuze uit brood, fruit, yoghurt, roereitjes etc. De koffie is alleen niet te drinken... dat wordt straks weer een cappu ergens scoren :o

Maar kan ondertussen wel even Peru op een rijtje zetten. Mooi land vol mystieke plaatsen en legendes. De mensen zijn erg aardig, als je Lima even niet meetelt. Het eten kan errug lekker zijn, de alpaca bijvoorbeeld, maar het kan ook gewoon een allegaartje zijn waar niet heel veel smaak aan zit. Het openbaar vervoer... daar begin ik niet eens over (behalve dan de dat bussen tenmiste redelijk op tijd rijden), de armoede is op sommige plaatsen schrijnend aanwezig en zichtbaar, maar over het algemeen zijn de mensen gelukkig. Ze zijn gek op staken, durven geen NEE te verkopen, proberen je overal hetzelfde souvenirtje aan te smeren, ook al is de buurman net langsgeweest om hetzelfde te verkopen, de wijn..... niet noemenswaardig, het bier .... zelfde verhaal, de mensen hebben een redelijk specifiek uiterlijk (beetje indiaans achtig, hoge jukbeenderen en rechte lange, grote neuzen, donkere ogen en degene die nog tanden hebben, zijn allemaal wit dankzij het eten van suikerrietstengels elke dag), de bedelaars zijn gelukkig niet echt opdringerig maar ze gaan wel steeds voor de camera staan om zo 1 soles te vangen. De kinderen leren daardoor helaas al vroeg wat "prostitutie" is. Qua muziek word je hoornsdol van die stomme panfluit de hele tijd, het alternatief is echter oude jaren 80 muziek en je kunt je helemaal gek kopen aan souvenirs. De meesten winkels hebben wel churro´s (die gekke mutsen) is tig kleuren liggen, dus een winkel ziet er altijd vrolijk uit. Internet kost echt geen drol en is redelijk snel als het werkt. Op de meeste gekke plaatsen kun je zelfs skypen (moet de skyper natuurlijk wel THUIS zijn en NIET geblokkeerd zijn). Ook vind je overal "zilver" stalletjes tegen een belachelijk hoge prijs en natuurlijk is het allemaal ECHT zilver. Maar als je het buigt... buigt het mee en blijft het zo staan.... hoezo word je opgelicht waar je zelf bij staat hahahaaa. Hoogtepunten hier waren zeker Cusco, Machu Picchu, Nazca en de Colca Canyon, het Titicacameer was ook bijzonder maar op een andere manier.

Brrrr... die koffie is tenminste op!

Ik ga even kijken bij de locutorio aan de overkant voor internet..... Wow dat is verrekte duur hier. 12 reais voor 2 uur, das 4,50 euro! Das hele andere koek dan Peru. Maar goed jullie zijn het meer dan waard hahaha. Raak wel lichtelijk geirriteerd van die "office" meneer die contstant achter me langs loopt te heen-en-weren!

Tijd voor die cappu nu. Om de hoek van het Winners cafe zit een klein koffietentje, wat overigens ook in de Lonely Planet vermeld staat als goed, genaamd "Apetite". Tis op zich ook goed, beetje sterk maar dat maakt niet uit, strudeltje erbij en genieten maar weer. Begint alweer aardig warm te worden, dus het is lekker om even op het terras(je) te zitten.

En natuurlijk ga ik daarna weer even struinen en op zoek naar de winkeltjes. Vind er niet echt veel aangezien mijn smaak ietwat anders is dan de plaatselijke mode hier en er geen "souvenirs" shops zijn zoals in Peru & Bolivia. Iieeehhhh dat wordt afkicken!

Pfff... krijg het wel warm en het strand lokt. Weet inmiddels ook waar het Ipanema beach is... dus terug naar het hotel, bikini aan, handdoek mee en flesje water, de rest laat ik allemaal achter. Wordt overal aangeraden niets van waarde mee te nemen naar het strand aangezien er nogal eens "bendes" onverwacht langskomen en je een bezoekje brengen dat je niet snel zal vergeten. Enfin... met redelijk weinig begeef ik mij dus op pad.

Met in mijn achterhoofd de film "The girl from Ipanema" ga op zoek naar een vrij strandplekje. Hmmmm lig een beetje gesandwiched tussen de brazilianen in met hier en daar een verdwaalde toerist, maar dan heb ik in ieder geval een beetje bescherming om me heen. Kijk mijn ogen uit naar de laatste badmode hier en voel me dan ook lichtelijk "overdressed" met mijn Europese bikini en zo groot is die nou ook weer niet ;o

De zon brandt ontzettend fel, lijkt wel of je hier geroosterd wordt binnen een half uur en neem dan ook een klein dipje in de zee. Heel snel want wil mijn handdoek graag mee terugnemen naar het hotel... is nl. niet van mij hahahaa. De branding is vol met golven dus ik hoef ook niet ver de zee in. Gewoon tot aan de knieen erin... en je wordt vanzelf omver gegooid en dus afgekoeld!

Na een uurtje voel ik me compleet "well done" en heb weer trek gekregen in een cappu dus op naar Winners. Hier is het internet nl. maar 3 reais per uur... kijk dat is beter. Even een mailtje sturen naar Idea Tours, want mijn reisschema klopt volgens mij niet helemaal. Mis hier en daar een transfer .... en dat zou toch jammer zijn niet.

Onderweg nog even snel postzegels gescoord, scheelt ook weer een paar uur zoeken.

En dan is het alweer tijd voor het diner. Oke Lonely Planet... waar moet ik heen. Dom Camillo klinkt wel goed, DE italiaan van Copacobana & Ipanema. En laat ik nou net gek zijn op goed italiaans eten. Nog geen 20 minuten later schuif ik dan ook bij hen aan een tafeltje.

Het terras is een soort parytent met TL verlichting met uitzicht op de zee. Hmmm... ambiance niet echt je van het, maar de bediening is errug aardig en de borden die ik voorbij zie komen beloven veel goeds. Glaasje wijn natuurlijk, beetje tapas vooraf en dan komt de pasta. En die is inderdaad ontzettend lekker! Nog een tiramisu als toetje, maar die is een beetje te nat, waardoor hij niet echt superlekker meer is. Jammer. De rekening wordt heel discreet aangereikt... oh oh ..... gelukkig heb ik genoeg bij me. Dit bordje deeg met toebehoren kost me 60 reais. Das zeker geen Peruaans prijsje meer, das bijna Nederlands. Morgen weer op water en brood hahahaha.

Tijdens het eten begon het te regenen, maar als ik betaald heb is het gelukkig weer droog. Weiger echt om een paraplu mee te nemen. Trouwens heb er helemaal geen bij me!

Terug naar het hotel via de boulevard "Atalanctia". In het midden van de weg, op een vluchtheuvel, staan allemaal kraampjes ...... maar ik loop er netjes langsheen. Die staan er nl. elke avond van 19.00 - 01.00 uur... dus morgen weer een dag.

Wil nu gewoon lekker mijn bedje in!