Argentine Islands & Petermann Island - Reisverslag uit McMurdo Station, Antarctica van bianca housselt - WaarBenJij.nu Argentine Islands & Petermann Island - Reisverslag uit McMurdo Station, Antarctica van bianca housselt - WaarBenJij.nu

Argentine Islands & Petermann Island

Door: Bianca

Blijf op de hoogte en volg bianca

03 Januari 2008 | Antarctica, McMurdo Station

Oh na 2 dagen op volle zee zien we de eerste ijsbergen aan de horizon verschijnen en ook het witte continent ... eindelijk Antarctica daar ben je dan!

Vandaag is het ontbijt om 07.30 uur. Zodat we om 10.00 uur onze eerste gangway landing kunnen gaan doen op het schiereiland "Argentine Islands".

Oke tijd om de lessen in praktijk te brengen. Wetsuits, Wellies, lifevest etc etc.... aansluiten in de rij en hup.... proberen die zodiac in te komen. Nou mijn timing is dus niet helemaal perfect en dus net als ik mijn voet op de zodiac wil zetten gaat die eerst omhoog en dan meteen weer naar beneden.... glibber zo die boot in... nog net niet languit op d bodem, maar wel gedraaid aan Scotty´s arm... daar gaat mijn 1e elegante entree hahahaha... en Kath die wordt ook de boot in gegooid door de golven en glijdt zo verder... ook niet zo´n mooie eerste landing hahahaah. Ach we zijn gelukkig niet de enige die zo instappen. Wel hilarisch zo´n eerste vertrek. Op naar die pinguin nu! Oefff. brr... die wind is wel koud.... muts iets strakker over de oren trekken en capuchon meer omhoog. Wauw wat is dit gaaf.

Oh we krijgen nog een korte uitleg in de zodiac. Wat te doen bij M.O.B. (Man Over Board) en wat te doen bij D.O.B. (Driver Over Board) en wat te doen als we foto´s willen maken... de ene (foto) kant gaat laag in de boot zitten ... knieën op de grond... de andere kant kan dan staand of zittend foto´s maken en visa versa. Als je wil gaan staan... altijd eerst vragen ....anders flikker je de boot uit! Heel simpel allemaal! Okay ... let´s hit the water Scotty!!!!!

Op naar de Argentine Islands. Daar gaan we eerst naar het oude Woody House en dan brengen we en bezoek aan het Oekraïnisch wetenschappelijk station.
Dit wordt dan wel niet permanent bewoond, maar de mannen (vrouwen mogen er niet meer komen ... vraag me niet waarom ...:0) verblijven hier vaak maanden, soms jaren. We worden rondgeleid door de verschillende kamers en krijgen uitleg over het reilen en zeilen van het station. Vol trots wordt ook de gymzaal vol met posters van naakte vrouwen aan ons getoond. Hmmmm.... t zal eens niet!

De rondleiding eindigt natuurlijk in de redelijk gezellige bar, waar wij een zelfgestookte vodka voor onze neus neergezet krijgen. Kost je wel 3 dollar, maar dat maakt niet uit... in 1x achterover. Oke Kath... bottoms up! ..oeff... das sterk spul zeg... en waar zijn die honderdjaar oude "rocks" dan? Oh die zitten onder de pinguinpoep hahahaha.

Tja toch wel weer even verschil als je buiten komt. Binnen alles warm en vol "vrouwen" posters, buiten koud en overal om je heen witte leegte met hier en daar een paar pinguins. Gentoo en Chinstrap pinguins. Zo schattig om te zien! De manier zoals ze lopen... echt om zo verliefd op te worden. Vooral de Chinstrap ziet er heel schattig uit door dat zwarte streepje wat hij onder zijn snavel heeft. Lijkt net of ze de hele tijd lachen!

Dan is het alweer tijd om terug te keren naar de boot voor de lunch. Gangway weer in omgekeerde volgorde. Met als extra ... als je aan boord bent.. je laarzen netjes afsoppen en afspoelen om alle pinguinpoep en eventuele andere bacterien te doden. Wetsuits weer uit.. lifevest weer terug hangen... schoenen weer opzoeken, laarzen weer verstoppen ... etc etc. Dit neemt alles bij elkaar zo´n half uur in beslag. Dat moet sneller kunnen Kath!

De middag gangway is op Petermann Island... en om daar te komen moeten we eerst het beroemde Lemaire Kanaal door, ook wel bekend als het Kodak Kanaal. Een heel smal kanaal met aan beide kanten honderden meters hoge besneeuwde rotsen en daartussenin drijvende ijsbergen... die Kappi moet zien te missen ......

En dat gaat gelukkig heel goed :o)

Dan weer gangway rond om 15.30 uur .... ritueel van aankleden & verstoppen... in de rij en hup weer die zodiac in. Deze keer ging beter!

Op Petermann Island kun je een stukje over de gletsjer lopen maar dat doen we niet. We genieten hier van de adeliepinguins... helemaal omdat zij de "minimaal 5 meter afstand regel" niet hanteren. Ze zijn veel te nieuwsgierig en komen dus heel dichtbij om te kijken wie we zijn en wat we doen. Omgekeerd aapjes kijken :0)

Oh ik kan hier echt uren en uren blijven zitten en naar die beesten kijken. Ze zijn zo koddig zoals ze lopen, waggelen eigenlijk, als ze ineens languit in de sneeuw belanden met hun snuit omdat ze struikelen, hoe ze een soort borstcrawl doen om snel vooruit te komen... zo ontzettend schattig. En dan als landschap... zo´n oneindige vlakte sneeuw, met hier en daar en zwart piekje berg tussn door, de stenen aan de rand van het water, de glinstering in het water, pinguins die erin duiken en zwemmen als dolfijnen, anderen die weer steentjes zoeken voor het nest... deze bij de buurvrouw proberen te jatten.... dit is zo onwerkelijk allemaal al. En dit is pas het schiereiland. Ben heel benieuwd hoe de rest er uit ziet.

Helaas al veel te snel moeten we weer terug de zodiac in. Leo staat alweer op ons te wachten met een heerlijk diner!

Snel onszelf even fatsoeneren .... van die muts gaat je haar nl. ontzettend belachelijk zitten... dus snel het toilet naast de mudroom in ... en daar pas de muts van je hoofd halen. Jeetje wat zie je er dan ontzettend verwaaid uit... plat haar (natuurlijk de verkeerde kant op) ... alles door de war, rode wangen van de wind... maar bovenal... glinsterende ogen van geluk en plezier! Hier was het allemaal om te doen. Oke zo zijn we wel weer toonbaar hahahaha!

Heerlijk weer Leo. Peking Eend... dat verwacht je toch niet op een boot in Antartica!

Er is eventueel, bij goed weer, de mogelijkheid om een nachtje op het ijs door te brengen .... JAAAAAHHHHHH dat willen wij. Maar daar gaat wel een korte uitleg aan vooraf natuurlijk. Tis niet zomaar effies een slaapzak neerleggen en klaar is Clara.

Graham vertelt ons wat te verwachten en wat te doen. Je graaft een gat ter grootte van jezelf en dan net een stukje extra groter maken, omdat sneeuw je lichaamswarmte ontrekt. Niet direct in de sneeuw liggen dus... Dan stop je de slaapzak in de biffy (soort waterdichte nylon zak) en de katoenen lakenzak weer in de de slaapzak. Oh en heel belangrijk...... wat je aanhebt is ook meteen je pyjama..... en slaap je dus in. Je laarzen mag je wel uittrekken en je wetsuits ook.... Dat klinkt spannend. Verder is er geen toilet of iets aanwezig... dus niet teveel koffie, thee en/of alcohol drinken. Anders moet je jezelf ´s nachts weer helemaal uit je biffy zien te krijgen (zit nl. redelijk strak om je lichaam heen ... als een bifi worstje), jezelf aankleden en naar Mr. Yum Yum toe ... en weer terug. Wie is Mr. Yum Yum? Dat krijgen we te horen tijdens de overnachting!

Hè krijg alweer zo´n knoop in mijn maag... :0) Gaat toch niet meteen vanavond al gebeuren hè. Nee oh gelukkig.... maar voor het geval dat... dan weten we hoe het werkt en wie r meegaan. En heb je de uitrusting alvast.

Nou ja ... niet echt een bar avond dan maar ... je weet maar nooit of het vanavond ineens toch camping avond wordt. Dan maar gewoon een beetje kletsen in de bar. Nog maar een sigaretje roken buiten in de rokershoek op dek 3... met Leo en nog een paar russische crewleden. Toch ook wel een gaaf gezicht ... al die ijsbergen... die mooie luchten erboven... maar wat me echt fascineerd is de oneindigheid en het surrealistische gevoel. Je voelt je zo klein, maar oh zo gelukkig en speciaal en bevoorrecht. En tegelijkertijd ook zo´n indringer die daar helemaal niet thuis hoort.

Sta daar vaak met een dubbel moraal gevoel.... te staren in de verte... genietend van de stilte om me heen en het meer dan fantastiche uitzicht. Helemaal als je iets verder doorloopt naar de achterkant van het dek... daar is echt niemand... waarschijnlijk omdat je daar uit je hemd waait :0)

Tijd om de hut weer op te zoeken... nu we niet meer op de Drake Passage zitten, is het water ineens spiegelglad en kun je dus normaal over de boot lopen en de trappen op. Je kunt je bijna niet meer voorstellen dat dat gisteren nog een crime was. Maar wel veel lekkerder zo gewoon die trappen op zonder je te stoten aan alle traphoeken en muren :0)

Kath ziet er ook weer een stuk gezonder uit..... nu de schommelingen uit de benen zijn! Weltrusten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

bianca

Wat doe je als je ontslagen wordt en als dank een leuke bonus meekrijgt? Inderdaad dan ga je een lekkere lange wereldreis maken. Te beginnen in Ecuador & de Galapagos eilanden, dan Chili & de Paaseilanden, via Buenos Aires oversteken naar Ushuaia, de boot op naar Antartica en weer terug, relaxen aan het strand in Uruguay, afzakken naar Patagonie en de rest van Argentini, via Boliva en de zoutvlaktes naar Peru, Machu Picchu, Nazca lijnen, oversteken naar Rio de Janeiro, de Pantanal + Jungle, de Amazone in Manaus in eindigen via Salvador de Bahai aan t strand in Brazilie. Oh wat naar allemaal .... dank je wel O.J.!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 301
Totaal aantal bezoekers 84047

Voorgaande reizen:

19 Oktober 2007 - 23 Maart 2008

Wereldreis Antarctica & Zuid Amerika

Landen bezocht: